خسرو شکیبایی روز تولدش را دوست داشت

امروز ، 7 آوریل 2008 ، برابر با هشتاد سال اول تولد Khosrow Shakibai ، بازیگری است که سالها خالی است ، اما تولد وی در 7 آوریل بهانه ای است که همیشه در ابتدای سال و بهار به یاد می آورد.

نسل ما ثروت خود را برای دیدن بازی درخشان خود در صحنه تئاتر نداشت ، اما او قبل از اینکه “هامون” یا “موراد بزرگ” “یک بار در یک زمان” یا “خانه سبز رضه” شود ، در تئاتر می درخشید و گرچه شلوغی او در سینما و تلویزیون فرصتی نداشت.

او که به عنوان یک کودک مجذوب شد ، با دوبله و تئاتر فعالیت هنری را آغاز کرد و با بسیاری از نام های سینمای جهانی صحبت کرد. اساتید هوادار می دانند که چه ترفند مهمی برای عمل به “گناه” و “شین” نه تنها یک عادلانه و “شین” است ، بلکه بازیگر زن نه تنها ضعیف بود ، بلکه او آن را به نقاط قوت آن تبدیل کرد و او عضو گروه هنری ملی و عضو گروه هنری ملی بود.

در طول کار خود ، روز جهانی تئاتر ، مانند اکنون ، چنین رونق را تقویت نکرد. شاید این یکی از ثروت های او بود که همزمان با 5 مارس در روز هفتم بهار در کشور ما و برای او که عاشق بهار و شعر و تئاتر بود ، چه تقارن زیبایی!

درست چند سال پیش ، هنگامی که خیابان ماه ، بین خیابان جنوبی صبا و خیابان والیاس ، “خوسرو شکیبای” ، پسرش پوریا از خیابانی به نام پدرش خوشحال شد که گوشه ای از خانه تئاتر و در نزدیکی مجتمع تئاتر شهر است.

پسر خردسال او می دانست که به دور از صحنه ، عشق تئاتر در قلب پدرش کم نمی شود ، و این ممکن است او را خاطرات خوبی تر از جوانان در تئاترهایی مانند “شب بیست و یک” ، “بیا گل” ، “شاهزاده خانم و گدا” و غیره.

در این “شاهزاده خانم و گدایی” بود که داریوش مهروجی او را برای ایفای نقش حمید هامون انتخاب کرد و خسرو شکیب “هامون” شد و این “همون” نه او را ترک نکرد و نه ما را رها کرد و خاطرات جمعی ما را به یاد آورد. خاطره ای که اکنون رنگ دلتنگی برای ما دارد.

امروز روز جهانی تئاتر است. پیام های زیادی به این مناسبت گزارش شده است ، هر ساله تئاتر بزرگ در مورد تأثیر تئاتر و جامعه صحبت می کند ، و نوشتن را به همراه تمام یادآوری بازیگرانی که تئاتر و سینما را دوست داشتند و شعر دیوانه وار و بهار بودند ، منتشر کرده است.