این روستا از نظر تاریخی و فرهنگی از جایگاه ویژه ای برخوردار است، قدمتی که به بیش از چهار قرن قبل از دوره فردوسی باز می گردد. پیج نه تنها به عنوان زادگاه یکی از بزرگترین شاعران ایران، بلکه به عنوان نمادی از هویت ملی و فرهنگی ایرانیان شناخته می شود.
اما با وجود پتانسیل بالای این روستا در جذب گردشگر و علاقمندان به تاریخ و ادبیات، متأسفانه به دلیل بی توجهی به حفظ و احیای آثار تاریخی و میراث فرهنگی، پیج به تدریج به مکانی متروکه و پر از زباله تبدیل شده است.
این وضعیت نه تنها باعث از بین رفتن بخشی از تاریخ کهن ایران شد، بلکه فرصت های اقتصادی و فرهنگی ناشی از توسعه گردشگری را نیز از بین برد. احیای روستای پاژه و بازسازی آثار تاریخی آن نه تنها می تواند به حفظ هویت ملی و فرهنگی کمک کند، بلکه نقش مهمی در توسعه منطقه به عنوان یک جاذبه گردشگری پایدار دارد.