مهرداد غفارزاده کارگردان سینما که پیگیر وضعیت این بازیگر نوجوان دهه شصت است در این باره گفت: با وجود واکنش های گسترده ای که این موضوع در رسانه ها و فضای مجازی ایجاد کرد، مشکلات این هنرمند دردمند همچنان پابرجاست.
اگرچه می دانیم در شرایط سخت اقتصادی کنونی بسیاری از همکاران سینمایی من نیز با مشکلات مالی جدی دست و پنجه نرم می کنند، اما این وضعیت به هیچ وجه نمی تواند توجیهی برای نادیده گرفتن سرنوشت هنرمندانی باشد که روزگاری درخشیدند و به فرهنگ و هنر خدمت کردند. کشور .
غفارزاده در ادامه افزود: داستان «میم.الف» یکی از این همکاران نمونه ای از این مشکلات است که راه حل موثری برای آن ارائه نشده است. من اخیراً یک پیام ناامیدکننده از او دریافت کردم که به وضوح وضعیت دشوار او را توصیف می کند.
این کارگردان سینما تاکید کرد: این پیام به خوبی نشان می دهد که هیچ حمایتی از سوی مسئولان سینمایی و نهادهای مرتبط صورت نگرفته و وعده های داده شده همچنان پوچ است. لازم است متولیان سینما و نهادهای مرتبط به جای وعده های توخالی با اقدامات عملی و حمایت های مالی واقعی عمل کنند.
غفارزاده افزود: وضعیتی که «میم الف» با آن مواجه است نشان از بحران عمیق تری نسبت به مسائل مالی دارد. این وضعیت نشان دهنده بی توجهی به نیازهای انسانی و اساسی هنرمندانی است که بخش مهمی از فرهنگ و هنر این کشور را تشکیل داده اند. امیدوارم این متن بتواند همدلی و توجه بیشتر جامعه و مسئولین را جلب کند تا این هنرمند و خانواده اش بتوانند از این بحران عبور کنند.
متن پیام «میم. الف» حاکی از وضعیت ناگوار وی که توسط مهرداد غفارزاده کارگردان سینما برای انتشار در اختیار خبرآنلاین قرار گرفته است، به شرح زیر است:
«سلام و شب سرد پاییزی بخیر
بیش از یک ماه و نیم است که به دلیل مشکلات ناشی از خانه اجاره ای مجبور به سکونت در چادر شده ایم. دوستان رسانه ای که مطلع شدند این موضوع را علنی کردند. عزیزان محبت و حمایت کردند و به ما دلگرمی دادند و امیدوار بودند که به زودی مشکل شما را حل کنیم.
مثلا خانه هنرمندان گفت شما را عضو می کنیم و صندوق هنر هم اعلام کرد وام می دهیم اما با ضمانت و مبلغی که گفتند نتوانست حتی گوشه ای از مشکل را حل کند! هنرمندانی که از چهره های شناخته شده هستند (سلبریتی ها) هم گفتند به زودی مشکل شما را بررسی و حل می کنیم… و مسئولان مدیریتی که فقط زنگ زدند تا ببینند ماجرا صحت دارد یا نه!
مردم دوست داشتنی و آگاه نیز حمایت های معنوی ارزشمندی کردند که خاطره انگیز شد (دمشان گرم بود!) اما متاسفانه به امید هنرمندان و مسئولین عزیز در این شب های سرد پاییزی نتوانستم چادر خود را برای خانواده گرم کنم و توانستم حتی فرزندانم را در مدرسه و دانشگاه ثبت نام نکنم. انجام دهید
شاید باور کردنی نباشد که پس از پیگیری های جدی نتوانم نفت یا گازوئیل برای روشن کردن بخاری نفتی قرضی ام تهیه کنم!
به هر حال بیش از یک ماه و نیم می گذرد و همچنان منتظر اسپانسر هستیم تا بر این مشکل غلبه کنیم.
امید ما خداست و دستی گرم که به ما کمک کند.
متاسفانه تا الان که بیش از یک ماه و نیم از گرفتاری ما باخبر شدند فقط امید دادند و تصمیم می گیرند! وقتی خدا دانای کل است
شرایط سخت سرما و امکانات بسیار اندک ما برای تاب آوری و مدرسه و دانشگاه بچه ها که خیلی دیر شده، شرایط را سخت تر کرده است…»