شاهکار علمی دانشمند ایرانی در علم تک‌سلولی

رساندن مواد به سلول های فردی با دقت بالا، کاری بسیار مهم و دشوار است و به تجهیزات و فناوری پیشرفته نیاز دارد. اخیراً یک گروه تحقیقاتی به سرپرستی وحید گاندار از مؤسسه ماکس پلانک در آلمان نشان دادند که چگونه مولکول‌های کوچک و نانوذرات جداگانه را مستقیماً روی سطح سلول قرار دهیم. این روش بسیار ساده است به این صورت که یک قطره با پیپت روی سطح قرار می گیرد و با کمی مالش قطره روی سطح کار انجام می شود!

به گزارش ایسنا، در مقاله ای با عنوان قلم مو برای تحویل نانوذرات و مولکول ها به سلول های زنده با کنترل دقیق مکانی-زمانی که این گروه در مجله Nature Methods منتشر کرد، از روشی به نام μKISS استفاده کردند که روشی مقرون به صرفه است. و ایجاد فرصت های جدید در علم تک سلولی و ارائه روش های درمانی جدید نسبتاً ارزان است.

رویکردهای سنتی در زیست شناسی اغلب ویژگی های کل جمعیت سلولی را در نظر می گیرند و تغییرات ظریف در یک سلول را که آن را از سایر سلول ها متمایز می کند در نظر نمی گیرند. برای بررسی دقیق، تک سلولی باید مورد مطالعه قرار گیرد که نیازمند ابزارها و روش های جدید است.

محققان یک راه حل ساده و در عین حال زیبا برای این مشکل ابداع کردند. استفاده از دو میکروپیپت با هم که دهانه کوچکی به اندازه یک میکرومتر ایجاد کرده اند. دانشمندان می توانند از یکی از این میکروپیپت ها برای ایجاد یک قطره کوچک استفاده کنند، در حالی که دیگری آن را با سرعت کمی بالاتر می گیرد.

ریچارد دبلیو تیلور، یکی از محققین این پروژه می گوید: این میکروپیپت درست مانند یک برس است که از آن برای حرکت دادن آرام قطره ایجاد شده در اطراف سلول استفاده می کنید. با این کار مانند مسواک زدن یا شانه زدن، قطره روی سلول حرکت می کند و ماده مورد نظر به سلول منتقل می شود.

این مکانیسم ساده، با استفاده از اجزای در دسترس، به روش آنها اجازه می دهد تا به راحتی با هزینه کم در هر میکروسکوپ در آزمایشگاه های بیولوژیکی انجام شود.

وحید خمدار می گوید: رویکرد مقرون به صرفه و کاربردی راه حل ما برای استفاده از آن مهم است. روش های قبلی برای استفاده عملی مناسب نبوده اند. μKISS راه های جدیدی را برای مطالعات زیست شناسی سلولی و پزشکی باز می کند.

اخیراً، این تیم به قرار دادن دقیق یک ذره ویروس مانند بر روی یک سلول زنده دست یافته است. این قابلیت تجربی فرصتی را برای بررسی پیچیدگی‌های انتشار بیماری، زمان و میزان عفونت سلولی فراهم می‌کند.