«مهارت ساخت و نواختن رباب» به عنوان بیست و ششمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران چهارشنبه 23 آذرماه در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
رباب یک ساز بسیار زیبا در فرهنگ موسیقی ایرانی است که نقش مهمی در حفظ و ترویج هنر موسیقی در ایران دارد. این ساز بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایرانی است که حامل سنت‌های مردمی است و جوامع مختلف را از طریق موسیقی، جشن‌ها و آیین‌ها به هم پیوند می‌دهد.
این ابزار به عنوان یک عنصر وحدت بخش، همبستگی را تقویت می کند، پیوندهای اجتماعی را تقویت می کند و تبادل فرهنگی را ترویج می کند.
بدن رباب بیشتر از تنه درخت توت خشک شده تشکیل شده است. روش های پایدار در ساخت این ابزار نیز به رفاه جامعه و پویایی فرهنگی کمک می کند.
این عنصر زیربنای موسیقی اجدادی جوامع و مردم محلی به شمار می رود و در میان نوازندگان و مسئولان محلی ایران از احترام بالایی برخوردار است. همچنین این عنصر در موسیقی سنتی ایران و ارکستر ملی بسیار اجرا می شود.
رباب و آداب و رسوم آن یک مؤلفه مهم فرهنگی در شرق ایران به ویژه در جوامع افغانی، بلوچ، زبلی (سیستانی)، خراسانی، نقشبندی، چشتی، قدری و سهروردیه است.
این فایل با مشارکت افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان تهیه و تنظیم شده است.
همزمان با ثبت جهانی رباب، جشنواره مهرگان نیز به عنوان بیست و پنجمین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در کمیته بین المللی میراث فرهنگی یونسکو در پاراگوئه به ثبت رسید.
جشن مهرگان یکی از جشن های کهن ایرانی است که به مناسبت عشق و دوستی برگزار می شود.
این جشن همه ساله در فصل پاییز به ویژه از اوایل مهر تا اوایل نوامبر (اعتدال پاییزی) برگزار می شود. مهرگان نماد دوستی، عشق و اتحاد است و معمولاً با مراسم خاصی همراه است.
در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر ملاقات می کنند، غذاهای خاص می پزند و هدایایی رد و بدل می کنند. همچنین در برخی مناطق مراسمی مانند موسیقی نیز در این جشن برگزار می شود. در ادبیات فارسی به مهرگان اشارات فراوانی شده است که نشان از اهمیت این جشن در فرهنگ و تاریخ ایران دارد. ایرانیان مهرگان را به عنوان یک جشن فرهنگی گرامی می دارند و با برگزاری مراسمی خاص آن را گرامی می دارند.