از دوران جوانی به ما آموخته اند که سیارات منظومه شمسی به دور یک ستاره مرکزی به نام خورشید می چرخند. اما آیا خود خورشید در منظومه شمسی حرکت می کند؟
به گزارش خبرآنلاین، ستاره ما با سرعت خیره کننده 720 هزار کیلومتر در ساعت به دور قلب کهکشان راه شیری می چرخد و کل منظومه شمسی را به همراه خود می کشاند.
در طول روز، مطمئناً به نظر می رسد که خورشید از نقطه نظر ما نیز حرکت می کند. از روی سطح زمین در آسمان می گذرد و طلوع و غروب خورشید را به ما می دهد. اما این حرکت نتیجه چرخش زمین است. این نتیجه حرکت واقعی خورشید نیست.
علاوه بر این، در طول یک سال زمینی، 365 روز، موقعیت خورشید نیز در آسمان از دیدگاه ما تغییر می کند. با این حال، طبق گفته موزه رویال گرینویچ، این نتیجه حرکت واقعی خورشید نیست، بلکه کج شدن زمین است. سیاره ما مداری “بیضوی” دارد، بنابراین گاهی اوقات در طول زمان به خورشید نزدیکتر می شود.
طول سال یک سیاره با مدت زمانی که طول می کشد تا یک سیاره یک دور به دور خورشید بچرخد تعیین می شود و کوتاه ترین سال مربوط به نزدیکترین سیاره به خورشید یعنی عطارد است. سال عطارد برابر با 88 روز زمینی است. طولانی ترین مدار سیاره در همسایگی کیهانی ما متعلق به نپتون است که 60182 روز زمینی در سال طول می کشد.
اما به سوال اصلی خود برگردیم، پاسخ کوتاه این است که خورشید در واقع موقعیت خود را در منظومه شمسی تغییر می‌دهد، البته به مقدار کمی. این حرکت نوسانی محدود یا “تلو تلو خوردن” ناشی از اثرات گرانشی سیاراتی است که به دور خورشید می چرخند.