دانشمندان مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی (SwRI) با استفاده از داده‌های رصدخانه استراتوسفر برای نجوم فروسرخ یا SOFIA، پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی آلمان (DLR) برای اولین بار مولکول‌های آب را روی سطح شناسایی کردند. آنها یک سیارک را کشف کردند.
به گزارش ایسنا، دانشمندان چهار سیارک غنی از سیلیکات را با استفاده از دستگاه “FORCAST” برای جداسازی نشانه های طیفی فروسرخ میانی که نشان دهنده وجود مولکول های آب در دو مورد از آنها است، بررسی کرده اند.
دکتر آنیسیا آردوندو، دانشمند موسسه تحقیقاتی جنوب غربی و محقق ارشد این پروژه گفت: سیارک ها بقایای فرآیند تشکیل سیاره هستند. بنابراین، ترکیبات آنها بر اساس محل تشکیل آنها در سحابی خورشیدی متفاوت است. توزیع آب در سیارک ها اهمیت ویژه ای دارد زیرا می تواند نحوه انتقال آب به زمین را آشکار کند.
سیارک های بی آب یا سیلیکات خشک در نزدیکی خورشید تشکیل می شوند، اما مواد یخی دورتر از خورشید به هم می پیوندند. درک مکان سیارک ها و ترکیبات آنها به ما می گوید که چگونه مواد موجود در سحابی خورشیدی از زمان شکل گیری آن توزیع و تکامل یافته است. توزیع آب در منظومه شمسی ما اطلاعاتی در مورد نحوه توزیع آب در سایر منظومه های خورشیدی ارائه می دهد و از آنجایی که آب برای حیات روی زمین ضروری است، نشان می دهد که در کجای منظومه شمسی و فراتر از آن باید به دنبال حیات باشیم.
آردوندو گفت: «ما مشخصه‌ای را شناسایی کردیم که به وضوح به مولکول‌های آب در سیارک‌های Iris و Massalia نسبت داده می‌شود. ما تحقیقات خود را بر اساس موفقیت گروهی که مولکول‌های آب را در سطح ماه در برابر نور خورشید پیدا کردند، استوار کردیم. ما معتقد بودیم که می توانیم از رصدخانه SOPHIA برای یافتن این امضای طیفی در دیگر اجرام استفاده کنیم.
رصدخانه SOPHIA مولکول های آب را در یکی از بزرگترین دهانه های واقع در نیمکره جنوبی ماه شناسایی کرد. مشاهدات قبلی نوعی هیدروژن را هم در ماه و هم در سیارک ها شناسایی کرده بودند، اما نمی توانستند بین آب و هیدروکسیل تمایز قائل شوند. دانشمندان تقریباً معادل یک بطری آب 12 اونسی را کشف کردند که در یک متر مکعب خاک در سطح ماه به دام افتاده بود که از نظر شیمیایی به مواد معدنی متصل است.
آردوندو می‌گوید: «بر اساس قدرت ویژگی‌های طیفی، فراوانی آب در سیارک با سمت روشن ماه مطابقت دارد. به طور مشابه، آب موجود در سیارک ها می تواند با مواد معدنی پیوند بخورد، به سیلیکات ها جذب شود و در آنها به دام افتاده یا حل شود.
داده‌های دو سیارک کم‌نورتر، پارتنوپ و ملپومن، آنقدر پر سر و صدا بودند که نمی‌توان نتیجه‌گیری قطعی کرد. دستگاه FORCAST ظاهراً به اندازه کافی حساس نیست تا در صورت وجود یک ویژگی طیفی، آب را تشخیص دهد. با این حال، تیم مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی با استفاده از این یافته ها، از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای استفاده از اپتیک دقیق و نسبت سیگنال به نویز برتر برای بررسی اهداف اضافی استفاده کرد.
آردوندو گفت: “ما اندازه گیری های اولیه را برای دو سیارک دیگر با جیمز وب در مرحله دوم انجام داده ایم.” ما پیشنهاد دیگری برای مرحله بعدی برای بررسی 30 هدف دیگر داریم. این مطالعات درک ما را از توزیع آب در منظومه شمسی افزایش خواهد داد.
این تحقیق در “Planetary Science Journal” منتشر شده است.