این سنگ مرمر تراشیده ، که بزرگتر از اندازه واقعی سر انسان است ، دارای ریش بسیار ظریف و چهره ای جدی و جدی است. این مجسمه در زیرساخت های 1500 ساله سان استفانو یافت شد. به نظر می رسد این تجسم باستانی در هنگام ساخت کلیسا به عنوان مواد مورد استفاده قرار گرفته است.
باستان شناسان ابتدا بخش هایی از موهای مرمر را که از خاک خارج شده بودند ، دیدند و سپس کل نمای مجسمه ظاهر شد. حتی پس از قرن ها ، دفن و در لایه های ضخیم ملات ، جزئیات دقیق مو و ریش مجسمه به روشی شگفت انگیز حفظ شده است.
اگرچه بخش هایی از صورت مجسمه با ملات ضخیم پوشانده شده است ، تحقیقات اولیه نشان می دهد که این مجسمه به قرن دوم میلادی باز می گردد. این سر ممکن است به خدایانی مانند مشتری یا سرپی ها وابسته باشد. اگرچه هویت اولیه آن هنوز روشن نشده است ، استفاده مجدد از آن در دوره مسیحی داده های مهمی در مورد تعامل فرهنگی پیچیده در دوره بعدی روم ارائه می دهد. این دوره که شامل قرن چهارم تا ششم می شود ، با انتقال تدریجی از چند فرهنگی به مسیحیت مشخص می شود.
این مجسمه برای اولین بار به شهر ماترا منتقل شد. شهری که به حفظ فرهنگ اختصاص داده شده و در لیست میراث جهانی یونسکو ذکر شده است ، سپس به موسسه مرمت مرکزی (ICR) واگذار شده و اکنون در حال ترمیم است. این پروژه با مشارکت دانش آموزان دبیرستانی که در مستندات دقیق ، مطالعات فنی و مطالعات تشخیصی شرکت می کنند ، انجام می شود.
کارشناسان موسسه مرمت مرکزی نه تنها امیدوارند که تمامیت جسمی کار را بازیابی کنند بلکه عملکرد اولیه و زمینه تاریخی آن را نیز شناسایی می کنند. آنها در حال بررسی این موضوع هستند که آیا این سر بخشی از یک مجسمه یادبود است یا قبل از دفن در دیوارهای کلیسا از نظر مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت. حذف ملات ممکن است نوشته ها یا نمادهایی را نشان دهد که سرنخ های بیشتری را ارائه می دهد.
استفاده از مجسمه های بت پرستی در بناهای مسیحی در دوران باستان بعدی غیرمعمول نبود ، اما هر مورد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این کشف خاص به درک چگونگی انتقال جامعه روم از ریشه های امپراتوری و چندفرهنگی به دنیای مسیحی کمک می کند.