امیر غفرمنش ، در حاشیه نمایش مهمانی عصر ، به یک خبرنگار فوری خبری گفت: “من قبلاً گفته بودم که اگر به آنها حقوق داده می شد که می توانم زندگی خود را با آن بچرخانم و کمی پس انداز کنم ، از تئاتر دست نمی کشم.
وی افزود: “من پنج سال گذشته یکی از پرکارترین بازیگران تئاتر بوده ام و در نمایشنامه های بانوی محبوب من ، لانت ، شوجی ، بانوی ، اسکیزوفنی ، مجرد ، صورت فلکی شرکت کرده ام. من دو چیز دیگر دارم. وقتی کار را انجام می دهید تئاتر به شما می رسد.
در پاسخ به این سؤال که آیا پیام مطلوب تر است یا سینما ، غفرمن ادامه داد: “مطمئناً در تئاتر ، شرایط بهتر است.” سینما بیشتر از همه است ، اما وقتی یک فیلم زنده را می بینید تأثیر بیشتری دارید.
این بازیگر با تجربه در مورد انحراف سینما از مسیر خود موافق نیست و می گوید: “سینما ، تئاتر و کتاب همه راه هستند.” واقعه سیاسی و اجتماعی در جامعه این است که مردم از ذهن هروئین رنج می برند. نه این که آنها هروئین مصرف می کنند ، بلکه این بدان معنی است که کسی که مواد مخدر مصرف می کند ، با آنچه در طول استفاده اتفاق می افتد قطع می شود.
وی گفت: “مردم ایران وقتی با دیدن کارهایی که آنها را وادار به فکر کردن می کند با شرایط روبرو شده اند. آنها از فکر کردن می ترسند ، به همین دلیل آنها ترجیح می دهند به فیلم کمدی بروند. به همین دلیل است که در شرایط فعلی ، به عنوان مثال ، تئاتر فکری کار آقای رونی می تواند صندلی خود را مجبور کند ، اما بلیط ها را نمی توان برای کار آزاد یافت.
سینما و بازیگر تلویزیونی اضافه کردند: “یا بین موسیقی و مانکن ساسی ، مردم Sassi Mannequin گوش می دهند زیرا مانکن Sassi به چند دقیقه فکر نمی کند. سینمای کمدی نیز کمک می کند تا یک ساعت فکر نکنید.
وی ادامه داد: غفرمشممانش گفت: سینما به خودی خود است: سعید روستایی و امین حسینپور و حجازی دور نیز در همان سینما و تئاتر کار می کنند ، اما مردم به دلیل شرایط اجتماعی انتخاب دیگری دارند و مسیر دیگری را طی می کنند.
او معتقد است که در چنین شرایطی ، هنرمند روشنفکر باید به زبان طنز صحبت کند و اندیشه خود را به آرامی به جامعه تزریق کند.
این بازیگر مهمترین نگرانی را در سینمای ایران به عنوان موضوع عشق در زندگی توصیف کرد و گفت: “وقتی مقامات سینمای فارسی را دور ریختند و گفتند که برخی اخلاق دارند و البته درست بودند ، اما این نیز عفاف و عشق بود که رها شد.”
غفرمن گفت: “فرزندان ما مدتهاست که تصویری از عشق و بیان را در تلویزیون دیده اند ، و سپس می گوییم چرا نرخ طلاق بالا رفته است. ما نیز در این روند تأثیر گذاشتیم.
وی به برنامه مهران مودی اشاره کرد و گفت: “دم این هنرمند گرم که از چهره هایی که عاشق شما شده بود پرسید.” این نوعی تیراندازی بود و اگر سالها پیش اتفاق می افتاد ، با آنها رفتار می شد.
سینما و بازیگر تلویزیونی معتقدند که از بیضئی گرفته تا مرحوم مهروجی و پروفسور ناصر ناصر طاهوی همه اینها موافق هستند که بزرگترین پیام هنر عشق و لبخند است و اگر این امر از جامعه ما حذف شود ، این امر باعث می شود جانی و جنایتکار ، اختلاس و ظلم و ستم آور.
وی افزود: “عضو جامعه وقتی عاشق نیست ، افسرده و بدبین است و با دیگران رفتار نمی کند ، اما وقتی عاشق است ، همه چیز را زیبا تر می بیند ، اما این زیبایی را در جامعه گسترش می دهد ، و این باید بزرگترین پیام هنر باشد.”