حذف سفر ، علاوه بر این به معنای کاهش منابع مالی خانواده ها و افزایش هزینه های ضروریات ، به معنای رکود گردشگری داخلی است و از طرف دیگر با دید طولانی مدت و اجتماعی ، به معنای تجمع استرس روانی در جامعه است.
سفر تنها فرصتی برای تفریح نیست ، که فرصتی برای نفس کشیدن و خلاص شدن از شر فشارهای روزمره و سپس بازگشت به زندگی است. حذف آن از سبد خانواده ها به همراه علائم و عواقب اقتصادی نیز عواقب اجتماعی دارد که مورد توجه زیادی نیست و در مورد آن صحبت نمی کند.
کاهش سفر 2 تا 5 درصدی در نوروز 1
فعالان گردشگری برای مدتی نگران سفر در اوج سفرهای نوروز و تابستانی بودند که آمار و تحقیقات رسمی تأیید شده است.
در گردشگری داخلی می گوید: “شرایط اقتصادی و معیشت مردم مناسب نیست و متأسفانه این امر باعث علاقه زیادی به سفر شده است.” هنگامی که جامعه با مشکلات اقتصادی روبرو است ، طبیعی است که گردشگری برای مردم اولویت داشته باشد. معمولاً موارد ضروری برای اولین بار تهیه می شود و اگر چیزی دوام داشته باشد ، به تفریح و مسافرت اختصاص می یابد. در چند سال گذشته ، افزایش نیازهای روزانه به حدی بوده است که درآمد مردم حتی هزینه های لازم را نیز پرداخت نمی کند – البته ما منظور عموم مردم است و ما در مورد یک بخش خاص صحبت نمی کنیم – مسلم است که این شرایط تأثیر منفی بر گردشگری دارد.
“در سفرهای خارجی ، دلار و سوابق یورو برای سفرهای خروجی آن را زیاد نکرده است.” رافی شادی گفت: “در یک دهه گذشته ، مسافرت و گردشگری به گونه ای بودند که حتی افراد تحتانی پایین می توانستند سفرهای خارجی به کشورهای مجاور داشته باشند.” اما اکنون که برخی از کشورها قرار است روزانه 100 دلار برای ورود گردشگران داشته باشند.
یک خانواده پنج روزه باید برای چند روز حدود 3000 دلار داشته باشند تا هنگام ورود به کشور به چالش کشیده شوند. “این مبلغ حدود 300 میلیون تومن است که برای وسط و حتی بخشی از مرفه امکان پذیر نیست.” وی در مورد پیش بینی های نوروز و مسافرت می گوید: “ما نمی توانیم یک پیش بینی دقیق ایجاد کنیم ، اما شواهد اولیه دفاتر خدمات مسافرتی حاکی از کاهش قابل توجه در سفر است.” اقبال بسیار پایین تر از سالهای گذشته است ، اما از آنجا که سفر هنوز به پایان نرسیده است ، ما نمی توانیم به طور دقیق اعلام کنیم. “شانس بالایی برای کاهش 5 تا 5 درصدی در سفر در نوروز 2 وجود دارد.”