براساس اخبار فوری ، عروس ایرانی به کارگردانی سارا قم مگامی و نویسنده سامان شکیبا ، فقط برای زنانی برگزار می شد که با طعنه آمیز ، او را به میهمانان خود لذت می برد و واقعیت های تلخ و شیرین را نشان می داد.
گروهی از شهروندان و چهره های فرهنگی و هنری در سالن وهدات جمع شدند تا داستان آداب و رسوم عروس را در بین قومیت های مختلف ایرانی بشنوند و ببینند.
تنوع قومیت ایران به میزان جغرافیای ایران ، پر از آداب و رسوم ، پوشش ، رقص و رقص و عادات متنوع رژیم غذایی که برای زنان قابل تحسین است ، نمادی از زندگی و تولد و زندگی منجر شده است.
یکی از شرکت کنندگان گفت: “ما ، زنان ، آنقدر درگیر زندگی روزمره هستیم که فرصتی برای سرگرمی خود نداریم.” اما چنین برنامه هایی قابل ستایش هستند و امیدوارم که ادامه یابد.
وی با اشاره به رقص و آواز و اجرای عالی دختران ، تأکید کرد: “این نمایش باعث شد تا حتی وقتی دیدم که خانمها چقدر توانایی دارند ، عزت نفس خود را افزایش دهم.
یکی دیگر از شهروندان همچنین گفت: “برای من ، کارمندی که مجبور است به نیازهای زندگی خود ادامه دهد واقعاً خوشحال نیست. این برنامه ها ما را خوشحال می کند و ما می توانیم با روحیه بیشتری زندگی کنیم.
دیوارهای شهر بی رنگ است
اما معرفی لباس های همه رنگ و شادی و خوشبختی قومیت های ایرانی توسط هنرمندان این نمایشنامه یکی از نقاط قوت آن بود.
یک شهروند دیگر در مورد لباس گفت: “بسیاری از این لباس ها کاملاً پوشانده شده اند و می توانند به راحتی در ملاء عام استفاده شوند. به دلیل گذشته ، این لباس ها با اصول و لباس مناسب برای زنان طراحی شده اند.
وی پشیمان شد که آنها تمایل به لباس های اروپایی علیه جوانان دارند و حتی لباس قومی آنها را نمی شناسند. ما همچنین مدل اروپایی را در انتخاب لباس عروس ترجیح می دهیم ، در حالی که عروس در قومیت ایران در گذشته لباس زیبایی داشتند.
اظهارات مربوط به رنگ و سرزندگی در پشت درهای سالن Wahdat نیست که نمایش عروس ایران به پایان می رسد. دیوارهای شهر حتی در آستانه عید الدا هیچ شادی ندارند ، در حالی که در فرهنگ قومیت ، رنگ هایی مانند قرمز و سبز بسیار با ارزش بودند و حتی برای لباس عروس و داماد کمک می کردند و آن را یک چیز خوب می دانستند.
حکم
اما در عین حال ، عروس ایرانی بررسی تاریخ ایران و به ویژه موضوع ازدواج و عروسی را نشان داد.
این نمایشنامه همچنین نمونه هایی از آداب و رسوم را نشان می دهد که دلیل امروز آداب و رسوم امروز را نمی پذیرد ، با این داستان نحوه ازدواج ، ازدواج و ازدواج با عروس در قومیت های مختلف از جمله لور ، گیلاک ، ترک و شهرهایی مانند اصفهان ، خراسان ، ساستان و بلوچستان ، شیراز و ابادان.
از جمله مسئله ناف و انتخاب قطعی پسر عموی من برای پسر عموی. یا انتخاب همسر ، بدون او ، با پرتاب یک دستمال سفید در مقابل دختر. مباحثی مانند جادو و دعا برای باز کردن ثروت جوانان و عروسی هایی که نظر دختران خواسته نمی شود.
هنوز یک ازدواج کودک ، ازدواج دختر ، ازدواج های قومی و قبیله ای و ازدواج های اجباری در شهرهای مختلف وجود دارد.
نمایش عروس ایران بازتابی برای بررسی فرهنگ عمیقی بود که ما از آن غافل هستیم و نیاز به نزدیک شدن آن به زندگی خشک و غیر ضروری امروز که با طعنه آمیز ، به روز شده ایم و اروپایی هستیم. اما در اعماق ما کودکی به نام خوشبختی را از دست داده ایم.