سایه FATF بر بازار صنایع دستی ایران/یک شرکت خصوصی برای بازارسازی وارد کار شده است

مریم جلالی ، در حاشیه جشنواره فیلم فجر ، به اخبار فوری در مورد اقدامات بازاریابی برای صنایع دستی ایران در کشورهای خارجی پاسخ داد: بازاریابی جهانی مشمول یک سری شرایط است. تلاشی که ما انجام دادیم اولویت بندی صادرات در زنجیره ارزش کاردستی بود. در چنین شرایطی ، ما باید بسته بندی ، مارک تجاری ، مشتری سازی و طراحی را به سلیقه مشتری سازماندهی کنیم.

وی افزود ، با این حال ، صنایع دستی ایران بر اساس تولید سنتی کاملاً انفرادی بوده است و این باعث می شود ما روی تولید تمرکز کنیم تا ما مشتری و در نتیجه بازارهای جهانی را از دست بدهیم.

معاون وزیر صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی اظهار داشت: علاوه بر بخش فرهنگی ، بخش اجتماعی نیز دارای مشکلات است. ما شاهد عدم وجود سازمان هایی هستیم که می توانند به آنها کمک کنند ، هنرمندان ، بازرگانان و صنعتگران برای بازاریابی. خلق و خوی کار است ، صنعتگر محصولی را تولید می کند و بازرگان در فروش کالاها تخصص دارد و لازم است سازمان هایی برای پشتیبانی از هر سه زمینه ایجاد شود.

جلالی به شرایط تبادل مالی با کشورهای خارجی اشاره کرد و گفت: “ما پول زیادی را خرج می کنیم ، اما به عنوان مثال ، به دنبال شرایط FATF که هنرمند می خواهد محصول خود را به خارج از کشور بفروشد ، او هیچ خواننده کارت ندارد و نمی تواند پول دریافت کند.”

وی معتقد است که دسترسی صنایع دستی ایران به بازارهای خارجی مشمول شرایط سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و حتی سیاسی است. ما سعی کرده ایم از صادرات صادرات شرکت توسعه صادرات صنایع دستی ، که کاملاً خصوصی است ، کمک کنیم.

معاون وزیر صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی تأکید کرد: بر این اساس ، ما سرمایه گذاران را ترغیب کردیم که دانش تجاری را به هنرمندان خود منتقل کنند. از طرف دیگر ، ما موانع قانونی پیمان ارزی را دنبال می کنیم.

جلالی معتقد است که حمایت از بازرگان به معنای اجاره است و در عوض باید هنرمند تشویق شود و تاجر باید تشویق شود.

معرفی صنایع دستی در فیلم ها کافی نیست

وی همچنین به این سؤال پاسخ داد كه چقدر صنایع دستی ما در فیلم ها معرفی می شود: یكی از موارد اصلی من ، تمرکز ذینفعان در صنایع دستی است. صنایع دستی ما در بن بست کوچه فرهنگی آنقدر زیاد است که به ادبیات توسعه وصل نمی شود.

معاون وزیر صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی اظهار داشت: “ما در تلاش هستیم بیشتر شبیه هتلداران ، مدیران و مدیران تلویزیون برای معرفی صنایع دستی باشیم.”

او معتقد است که نرخ مقدمه کافی نیست و مبتنی بر ظرفیت کاردستی نیست. در عین حال ، ما نگاهی تزئینی و توصیفی به صنایع دستی داشتیم که درست نیستند. جامعه صنایع دستی جامعه ای درونگرا است. نیاز به شخصی برای معرفی آن وجود دارد.