در روزهای اخیر انتشار تصاویر ترسناک در استوری های اینستاگرام بهرنگ علوی بازیگر ایرانی غوغایی را در بین کاربران فضای مجازی به پا کرد.
در روزهای اخیر انتشار تصاویر ترسناک در استوری های اینستاگرام بهرنگ علوی بازیگر ایرانی غوغایی را در بین کاربران فضای مجازی به پا کرد. ماجرا از آنجا شروع شد که این بازیگر 44 ساله سینما و تلویزیون ویدئویی را در اینستاگرام منتشر کرد که در آن شیشه ماشینش شکسته است، عروسکی سفید و غمگین در ماشینش وجود دارد و نامه ای وجود دارد که اگر می خواهید پیدا کنید. من به این آدرس بیا البته این عروسک خیلی شبیه عروسکی بود که در حاشیه بازی استقلال و سپاهان در ورزشگاه شهدای قدس کنار باغی افتاده بود.
در این بین بهرنگ علوی با فضاسازی های خاص خود ماجرا را چاشنی کرد: «چند روز پیش این عروسک زیر برف پاک کن ماشینم بود، فکر می کردم برای بچه است و جدی نمی گرفتم، اما حالا شکستند. شیشه ماشینم را گذاشتم و یکی دیگر مثل همان عروسک را در ماشینم گذاشتم.”
جدا از اینها، در نامه ای که دست بهرنگ علوی بود، این پیام دیده می شد: «هنوز فکر می کنی بازی است، بیا تا بهت ثابت کنم، این با توست که این طلسم را بشکنی، منتظرم تو نیمه شب وگرنه این داستان ادامه دارد…» زیر این نوشته ها آدرس گوگل مپ هم هست که مربوط به منطقه ای به نام کومله در کلاردشت مازندران است.
پس از این ویدئو، در ویدئوی دوم که چند روز بعد منتشر شد، بهرنگ علوی شبانه با دوستش به محل ملاقات در کلاردشت رفت. پس از گفتگوی کوتاه این دو نفر، ناگهان خانه ای شبیه خانه ارواح در تصویر دیده می شود. بهرنگ بدون همراهی دوستش به خانه می رود و لحظاتی بعد از دید دوستش ناپدید می شود. این در حالی است که عروسک هایی روی زمین پرتاب شده اند که دوست بهرنگ از آنها عکس می گیرد. سرانجام صدای فریاد بهرنگ شنیده می شود و دوستش با دیدن روح از صحنه فرار می کند.
طبیعی است که در وهله اول چنین ویدئوهایی دغدغه بسیاری از کاربران شد و بسیاری از مردم نگران سلامتی این بازیگر بودند. اما کم کم خبرهایی به بیرون درز کرد که این کلیپ ها واقعی نیستند، بلکه ساخته های تبلیغاتی سریال عزازیل حسن فتحی است که بهرنگ علوی به همراه بازیگران دیگری مانند پریناز ایزدیار، بابک حمیدیان، پیمان معادی، محمود پاک نیت در آن حضور دارند. مریلا زارعی، گوهر خیراندیش، مریم سعادت، بابک کریمی، محمد بحرانی، صهبه برومند و علی سخونگو ایفای نقش می کنند. از قضا فیلمنامه این اثر هم مضمونی اجتماعی و پلیسی دارد.
ویلای مرموز
در عین حال برخی جستجوهای رسانه ای دیگر نشان می دهد جایی که نشانی آن در نامه اروشکی دیده می شود و بهرنگ علوی هم می رود خانه ای معروف در چند کیلومتری شهر کلاردشت و در حاشیه جاده مازندران بعد از مرزن آباد است که بر روی یک تپه قرار دارد. معماری بسیار متفاوتی دارد. این ویلای مرموز و متفاوت که شایعات مختلفی در مورد نحوه ساخت آن در بین اهالی وجود دارد، به «ویلای ارواح» معروف است و برخی از مردم محلی آن را «جن کولی» می نامند. حالا گفته می شود این ویلا احتمالا یکی از لوکیشن های سریال جدید حسن فتحی است؛ چیزی که باید منتظر ماند و دید.
تبلیغات مختلف؛ از موز گرفته تا ارواح
تبلیغات متفاوت و غیرعادی فیلم ها و محصولات هنری – چه در دنیا و چه در ایران – البته بی سابقه نیست. همین چند ماه پیش بود که استودیوی فیلمسازی برادران وارنر از بیلبوردی با طراحی متفاوت برای تبلیغ فیلم «تورنادو» استفاده کرد. بیلبوردی که طوری طراحی شده بود که انگار توسط یکی از گردبادهای وحشتناک فیلم نابود شده بود. چندی پیش در ایران تبلیغی که با استفاده از موز برای فیلم باغ کیانوش ساخته شد نظر بسیاری را به خود جلب کرد.
حتی پیش از این در سال 1396 اقدام تیم تبلیغاتی فیلم سینمایی «به وقت شام» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا که تا حدی خبرساز شد که کارگردان و سرمایه گذار فیلم; سازمان هنری رسانه ای اوج مجبور به عذرخواهی شد. در بخشی از این اقدام تبلیغاتی، جوزف سلامه (بازیگر سینما) ابتدا نمایش کوتاهی را سوار بر اسب در مقابل پردیس سینمایی کوروش اجرا کرد و سپس به همراه تعدادی دیگر از بازیگران در حالی که همگی لباس تکفیری به تن داشتند وارد پردیس سینمایی کوروش شد. پیش از آن در سال ۱۳۹۴ اکران خصوصی متفاوتی برای فیلم «دراکولا» به کارگردانی رضا عطاران برگزار شد. در این مراسم از افرادی با آرایش و لباس خون آشام و لیوان های پر از نوشیدنی های قرمز رنگ برای پذیرایی و پذیرایی از مهمانان استفاده شد.
اما آنچه در داستان‌های بهرنگ علوی به چشم می‌خورد کمی متفاوت است و می‌توان درباره آن پرسید: تبلیغات به چه صورت است؟ شکی نیست که گرایش به داستان‌های ترسناک، ارواح و غیره سابقه طولانی در فرهنگ بشری دارد و در حالی که بسیاری از ما این داستان‌ها را زیاد شنیده یا دیده‌ایم، هنوز هم هستند کسانی که تازه با دیدن چنین چیزهایی آشنا هستند. دیگران کسانی هستند که هنوز از این تصاویر و داستان ها می ترسند. بنابراین مشخص نیست که انتشار چنین تصاویری در استوری اینستاگرام بازیگری که نزدیک به سه و نیم میلیون فالوور دارد تا چه حد موجه است و طبیعتا در بین این میلیون ها نفر افراد با سنین و حساسیت های مختلف نیز حضور دارند.
این را می توان در بازخوردها و نظرات نوشته شده در پست بعدی این بازیگر در اینستاگرام به وضوح مشاهده کرد. بسیاری از این مخاطبان ماجرای گم شدن این بازیگر را جدی گرفته اند و شوخی ها و تبلیغات را دروغ و «بازی با احساسات مخاطب» می دانند. البته برخی آن را امری طبیعی دانسته اند و کربری هم نگاه جالبی به ماجرا داشته است: «اصلا نگران نباش، وقتی دوستت فیلم می گیرد و بعد فرار می کند، پس آقای علوی از کجا می گیری. داستان های فیلم؟
شام و ناهار هیچی
تبلیغات یکی از ارکان اصلی دیده شدن هر کار فرهنگی در عصر ماست و بدیهی است که بی توجهی به آن ممکن است موجب غفلت از تلاش و هنر عوامل تولید شود. اما یکی از نکاتی که به نظر می رسد در عرصه فرهنگ و هنر در ایران مورد غفلت و یا سوء تفاهم قرار گرفته است، اهمیت و اولویت تبلیغات است. این خطا یا سوء تفاهم را می‌توان در دیدگاهی خلاصه کرد که فکر می‌کند مهم‌ترین بخش کار فرهنگی، تبلیغات آن است، بنابراین می‌توان هر محصولی را فارغ از کیفیت آن با تبلیغات ویژه و ممتاز به خورد مخاطبان داد.
چنین وضعیتی به ویژه در سال های اخیر در ایران رونق خاصی پیدا کرده است و ظاهر خاص آن را می توان در سریال های شبکه تلویزیونی خانگی مشاهده کرد. مخاطبان ایرانی برای تشویق به تماشای این سریال ها با انواع برنامه های تبلیغاتی بمباران صدا و تصویر می شوند، اما واقعیت این است که بسیاری از این سریال ها از ضعف های اساسی در فیلمنامه، کارگردانی و بازیگری رنج می برند، بنابراین پس از مدتی، غوغای هیچ، آنها فراموش شده اند.
از این منظر شاید بد نباشد سازندگان این سریال ها بیشتر روی اصول پردازش یک اثر هنری ممتاز تمرکز کنند تا به شعور مخاطب بی احترامی نشود و همیشه به آن افتخار کند. در حرفه آنها، و کار آنها نمونه ای از حرفه آنها نمی شود. سینما و تلویزیون ایران در سالهای اخیر: آفتابه لاگن هفت دست، شام و ناهار هیچ.