قسمت پایانی سریال کره ای معمر خودسر (پارتیزان) و قسمت آخر سریال کراوات سامان سالور را در یک روز می بینم. قسمت اول بهترین و دومی بدترین قسمت سریال است. نه اینکه بقیه قسمت های گردنبند خوب نباشه.
چند شخصیت خوب کنار گذاشته شده و ایده ای که در انبوه شخصیت ها گم می شود. تعداد کاراکترهای مامور دلخواه کم نیست، تحرک و درگیری زیاد است، اما تفاوت اصلی این دو سریال فراتر از کیفیت و جهت تمرکز بر یک شخصیت محوری است. در مامور خودسر، تماشاگر می داند که در کنار کدام شخصیت بایستد و او را همراهی کند. بقیه شخصیت ها هم با او داستان را به حرکت در می آورند و در خدمت معرفی او، ایجاد موانع، همراهی و… هستند اما در گردن زدن، هرکسی برای خودش است. داستانی دارد که می‌توانیم روی آن بمانیم.
داستانی کامل و ناقص که فقط توقعاتی را در بیننده ایجاد می کند. این توقع که پانزده قسمت سریال نه تنها برآورده نمی شود، بلکه باعث ناامیدی یا به نوعی باعث انزجار بیننده (حداقل بیننده ای مانند نویسنده این مقاله) می شود. نمی خواهم بگویم همه فیلم ها و سریال ها باید یک قهرمان داشته باشند و چه، چه، چه! نه، قرار نیست همیشه اینطور باشد.
اما ژانر سریال نوعی است که افراد و پیشینه آنها به درستی تعریف نشده است، بیننده بلاتکلیف می ماند. در مورد عامل خودسر اینطور نیست. به معنای عدم قطعیت است. بیننده این سریال با تمام جوانب ماجرا (مامور خودخواه، جوان ثروتمندی که همراهش است، همسر خبرنگار و…) در حد لازم آشنا می شود و با آنها به پایان خوبی می رسد.
پایان که با پایان متفاوت است در راس قرار دارد و سطح درگیری چند وجهی است (پنج گروه با اهداف متفاوتی ملاقات می کنند و مبارزه نهایی در سطوح مختلف انجام می شود که باعث جذابیت درگیری و درگیری می شود) از هر دو سری سورپرایز برای جذابیت بیشتر فیلم استفاده شده است اما… قصد نقد فیلم را ندارم.
بیش از ساختار دو سریال، آنچه برای من مهم بود نگاه انتقادی به وجود افسران پلیس فاسد (در سطوح بالا) در سریال مامور خود محور است. پلیس های این سریال با هم خیلی خوب، خوب، بد و خیلی بد هستند. اما عامل خودکشی آبکی و پاستوریزه سریال گردن زنی… اتفاقاً من فکر می کنم این تفاوت بیشتر به تفکر بازدارنده مربوط می شود تا فیلمنامه نویس گردیزانی (زامیاد سعدوندیان) که فکر می کند نقد یک دستگاه باعث می شود. باعث فروپاشی آن می شود و معتقد نیست که منتقدان می توانند حامیان اصلی بقای یک فرد، یک سازمان، یک کشور و … باشند.