صابر گل عنبری در کانال تلگرامی خود نوشت: 18 دسامبر در تقویم سازمان ملل روز جهانی زبان عربی نامیده شده است. زبان عربی در 18 دسامبر 1973 پس از تلاش های پیگیر عربستان و مراکش، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 3190 زبان عربی را به عنوان زبان رسمی و کاری در سازمان ملل به رسمیت شناخت.
نام دیگر زبان عربی، زبان «زاد» است که یکی از شش زبان رسمی امروز جهان است. در حال حاضر اسناد سازمان ملل نیز به این زبان ترجمه شده است.
جالب اینجاست که از 6 زبان رسمی سازمان ملل متحد، 4 زبان آن (انگلیسی، فرانسوی، روسی و چینی) متعلق به پنج قدرت جهانی (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین) است که دارای کرسی های دائمی در این کشور هستند. شورای امنیت، اما در این میان زبان های عربی و اسپانیایی به زبان رسمی پنج قوه تبدیل شده اند.
امروزه بیش از 550 میلیون نفر در جهان به زبان عربی صحبت می کنند که عربی زبان مادری حدود 300 میلیون نفر و زبان دوم 250 میلیون نفر است. زبان عربی چهارمین زبان جهان از نظر تعداد سخنوران است.
اما زبان عربی با 12 میلیون و 302 هزار و 912 کلمه بدون تکرار، از نظر تعداد کلمات پیشرو زبان های جهان است، در حالی که زبان انگلیسی با 600 هزار کلمه در رتبه دوم و زبان فرانسه در رتبه دوم قرار دارند. مقام سوم با 150 هزار کلمه
خاورشناس، زبان شناس و فیلسوف فرانسوی ارنست رنان که به دلیل دیدگاه های جنجالی خود در مورد اسلام و جهان اسلام و مناظره های روزنامه ای با سید جمال مشهور است، درباره زبان عربی می گوید: «زبان عربی به طور ناگهانی و ناگهانی در اوج کمال و زیبایی ظاهر شد. این شگفت انگیزترین رویداد (زبانی) در تاریخ بشریت است.
واقعیت این است که کسانی که با این زبان آشنا هستند به خوبی می دانند که این زبان دارای قدرت و قدرت بازتولید شگفت انگیز، انعطاف پذیری و سازگاری است و این به دلیل قواعد و قوانین زبانی در آن است. سوره های زبان عربی (سه، مجرد و …) در واقع کارخانه تولید و فرآوری کلمات است.
اما چرا به عربی زبان زاد نیز گفته می شود؟ زیرا تنها زبانی است که حرف زاد دارد و تلفظ آن برای غیر عرب بسیار دشوار است. سیبویه، پدر ایرانی، نحو عربی را به تفصیل بیان کرده است.
با گسترش اسلام در جوامع غیر عرب، حرف «زاد» دردسرسازترین حرف عربی شد. نومسلمانان قادر به تلفظ صحیح آن نبودند و حتی برخی از مردم عرب آفریقا هنوز با آن مشکل دارند. از آن پس با «زا» اشتباه گرفته شد. زیرا مخرج شفاهی هر دو بسیار نزدیک است. حتی در شامات، برخی «زاد» را «دال» تلفظ می کنند.
صاحب بن عباد کاتب و وزیر دولت آل بویه با نگاهی به مشکلات ایرانیان در تلفظ زاد کتاب «الفرق بین الزاد و الزع» را نوشته است.
از قرون نخستین اسلام این واژه در مباحث فقهی به کار رفته و فقهای مسلمان «علیه» فتوا داده اند و هنوز هم در برخی جوامع مسلمان بحث فقهی است. دلیل این نگرانی وجود این کلمه در سوره حمد است که در فقه اسلامی خواندن آن در نمازهای پنج گانه واجب است. این حرف در دو کلمه «المغدوب» و «الضالین» در این سوره آمده است که اگر درست تلفظ نشود، معنای مورد نظر را نمی رساند.