تیلور سوئیفت، نماد قدرت نرم آمریکا/ اگر این خواننده یک اقتصاد بود، از اقتصاد ۵۰ کشور بزرگ‌تر بود!

فرزاد نعمتی روزنامه نگار در مطلبی با عنوان نماد قدرت نرم در روزنامه هم میهن نوشت:

با پایان یافتن تور تیلور سوئیفت «Eras»، خواننده 33 ساله آمریکایی وارد باشگاه میلیاردرهای جهان شد. این تور که شامل 152 کنسرت در 51 شهر در سراسر جهان بود و در 17 مارس 2023 در آریزونا آغاز شد و در 8 دسامبر 2024 در ونکوور به پایان رسید، 2.2 میلیارد دلار فقط برای او که برجسته ترین نماد فرهنگ پاپ در نظر گرفته می شود. قرن گذشته درآمد داشت

جدای از این، اثرات مالی این تور بر اقتصاد ملی و محلی نیز غیرقابل انکار است. برخی گزارش های موثق حاکی از آن است که طرفداران این خواننده تنها در آمریکا چیزی حدود 5 میلیارد دلار خرج کرده اند. این رقم با احتساب هزینه های غیرمستقیم تا 10 میلیارد دلار برآورد شده است. به همین دلیل است که گفته می شود; “اگر تیلور سویفت یک اقتصاد بود، از اقتصاد 50 کشور بزرگتر بود.”

پشت سر گذاشتن بیانسه

شاید بتوان گفت اینها چیزهای جدیدی در دنیای موسیقی و هنر نیست و همیشه همینطور بوده است. روزی روزگاری مایکل جسکون، مدونا، بریتنی اسپیرز و جنیفر لوپز در اطراف بودند و اکنون بار شادی بر دوش تیلور جوان نشسته است. این گفته درست است، اما اکنون با توجه به سوابقی که سوئیفت از خود به جا گذاشته است، فقط تا حدی می توان گفت. دلیلش هم این است که این بار با پدیده ای روبه رو هستیم که نمونه های مشابه آن کم است و تفاوت ها آنقدر زیاد است که نمی توان این تور را مانند بقیه خواند.

به عنوان مثال تور جهانی «منشوری»، سومین تور کنسرت کیتی پری، خواننده و ترانه سرای آمریکایی که در سال های 2014 و 2015 برگزار شد، حدود 135 میلیون دلار به حساب وی واریز شد. حتی جدی ترین رقیب سویفت در سال های اخیر، بیانسه، در تور جهانی رنسانس که بیش از 2.7 میلیون بلیت فروخت، کمتر از 580 میلیون دلار درآمد کسب کرد.

عامل تورم

تور دوران اما بیش از 10 میلیون بلیت فروخت و جدا از حادثه تلخ کشته شدن یک نفر در کنسرت ریودوژانیرو و حاشیه هایی مانند خنثی سازی نقشه داعش برای حمله به کنسرت وین، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. در زمینه موسیقی، خوانندگی، طراحی و مفهوم سازی. این کنسرت رونق خاصی به اقتصاد محلی در زمینه گردشگری و مهمان نوازی داد. همانطور که برخی از “تقویت صنعت ملی گردشگری” و حتی “احیای اقتصاد پس از همه گیری” در این زمینه صحبت کردند.

برای درک اهمیت اقتصادی این رویداد، می‌توان به این نکته اشاره کرد که در اقتصاد موسیقی، معمولاً هر 100 دلار صرف اجرای زنده حدود 300 دلار هزینه جانبی محلی برای مواردی مانند هتل، غذا و حمل‌ونقل ایجاد می‌کند. در تور «دوران» اما این رقم به نزدیک به 1500 دلار رسید. مقامات سنگاپور در نمونه ای تایید کننده این موضوع می گویند که هتل ها و اقامتگاه های این کشور با درخواست های قابل توجهی از سوی مسافران برای رزرو اتاق مواجه بوده و تقاضا برای خطوط هوایی سنگاپور و هواپیمایی مالزی نیز افزایش یافته است.

البته گسترش چنین تقاضایی باعث شد تا بانک سرمایه گذاری مورگان استنلی نسبت به افزایش مخارج مصرف کننده هشدار دهد. اتفاقی که البته نه تنها به خاطر تور تیلور سویفت، بلکه تور بیانسه و اکران فیلم های «باربی» و «اپنهایمر» نیز در آن دخیل بود.

زلزله 2 ریشتری

تیلور سویفت در سال‌های اخیر به چهره‌ای برجسته در عرصه عمومی در تمامی عرصه‌های هنری، اقتصادی و سیاسی تبدیل شده و تمامی رکوردها را شکست. چندی پیش، جکی کاپلان اورباخ، زلزله شناس، ادعا کرد که کنسرت های تیلور سویفت در لومن فیلد در سیاتل، فعالیت لرزه ای معادل زلزله 2.3 ریشتری ایجاد کرد و رکورد قبلی را که در یک بازی فوتبال آمریکایی در سیاتل در سال 2015 ثبت شده بود، شکست. این در سال 2011 ایجاد شد. ، شکست خورد.

اگر به یاد داشته باشیم، او حتی در سال 2015 توانست شاخ اپل غول پیکر را بشکند. هنگامی که او از این شرکت خواست که دسترسی آنلاین رایگان اپل موزیک به موسیقی خود را لغو کند، اپل مجبور شد در سیاست خود تجدید نظر کند.

اما دیگر رقبای شکست خورده سوئیفت ولادیمیر پوتین، شی جین پینگ و چارلز سوم پادشاه بریتانیا بودند. این سه نفر به همراه افراد دیگری مانند سام آلتمن و شخصیت باربی نامزدهای نهایی مجله “تایم” برای انتخاب به عنوان شخصیت سال 2023 بودند. در نهایت تیلور جوان به دلیل موفقیت در این هنر موفق به کسب این عنوان شد. جهان سردبیر تایم در توضیح این انتخاب نوشت: “او به تعهدات خود در قبال رویاها، احساسات مردم، به ویژه زنانی که احساس می کنند مورد بی توجهی قرار گرفته اند، عمل کرده است.”

فتح دروازه های اروپا

رونق بازار تیلور حتی به ادبیات هم کشیده شده است. چندی پیش دانشگاهی در بلژیک از راه اندازی دوره ای با الهام از ادبیات سوئیفت خبر داد، زیرا طراحان این دوره معتقدند آهنگ های او از کلاسیک های غربی مانند «رومئو و ژولیت»، «جین ایر» و «ماجراهای آلیس» الهام گرفته شده است. در سرزمین عجایب”. پیش از این، دانشگاه نیویورک دوره ای را با الهام از تیلور سوئیفت راه اندازی کرد. دانشگاه استنفورد نیز همین کار را کرد و نام دوره خود را “آخرین ترانه سرای بزرگ آمریکایی” گذاشت. اما این بار نوبت اروپایی هاست که از او قدردانی کنند. البته نه تنها در حوزه ادبیات، بلکه حتی در حوزه سیاست.

به عنوان مثال، یکی از معاونان کمیسیون اتحادیه اروپا از تیلور سویفت خواست تا جوانان اروپایی را به شرکت در انتخابات پارلمان اروپا تشویق کند. در همین رابطه آقای شیناس با اشاره به 270 میلیون فالوور سوئیفت در اینستاگرام گفت: هیچکس بهتر از خود جوانان نمی تواند جوانان را بسیج کند، این روش کار همین است.

منبع قدرت آمریکا

بخشی از توجیه شیناس برای این درخواست عجیب، ثبت نام فوری 35000 جوان آمریکایی در انتخابات ریاست جمهوری پس از تماس این خواننده بود. این تماس البته این بار موفقیت آمیز نبود و حزب دموکرات با وجود حمایت همه جانبه سلبریتی ها نتوانست با ترامپ مخالفت کند.

با این حال، بدون توجه به این اختلافات داخلی، شکی نیست که سوئیفت به منبع مهم قدرت نرم و سخت برای ایالات متحده تبدیل شده است. زبیگنیو برژینسکی زمانی در کتاب «سلطه یا رهبری» استدلال کرد که آمریکا به جای تلاش برای تسلط نظامی بر جهان، باید به رهبری فرهنگی خود نگاه کند. جایی که به گفته این استراتژیست کهنه کار، هالیوود، موسیقی پاپ، رسانه ها، اینترنت، غذاهای معمولی، دانشگاه ها و برندها به قدرت «نرم» آمریکا کمک خواهند کرد.

این ایده ای است که بارها توسط متفکران دیگری مانند جوزف نای، خالق مفهوم «قدرت نرم» تکرار شده است و حالا شاید بتوان تیلور سویفت را نمادین ترین نماد این چهره «نرم» قدرت آمریکایی دانست. ; هنرمندی که بدون شک رسانه ها نقش موثری در پایین کشیدن او داشته اند، اما در تحلیل نهایی، بدون شک به عنوان یک جوان آمریکایی، خواسته یا ناخواسته منبع الهام بسیاری از جوانان جهان شده است. .