بازنویسی متون کهن ایرانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا به حفظ میراث فرهنگی و انتقال دانش، ارزش‌ها و خرد نیاکان به نسل‌های آینده کمک می‌کند. این اثر با ساده‌سازی زبان و شیوه نگارش، درک این آثار را برای مخاطب امروزی آسان‌تر کرده و زمینه استفاده از آنها را در متون علمی پژوهشی و آموزشی فراهم می‌کند. همچنین بازنویسی متون از فراموشی و از بین رفتن این آثار ارزشمند جلوگیری می کند و به حفظ و تقویت هویت تاریخی و فرهنگی ایرانیان کمک می کند.
«محمد ناصر مودودی» نویسنده حوزه کودک و نوجوان که به تازگی موفق به کسب رتبه در بخش اصلی جشنواره ملی بازآفرینی متون کهن ادبیات فارسی برای کودکان و نوجوانان شده است، در گفت وگو با ایسنا. کرد، ضمن اشاره به تلاش خود برای بازآفرینی آثار کلاسیک ایرانی در قالب های مدرن، تصریح کرد: بازآفرینی ادبیات کهن راهی برای جلوگیری از تسلط فرهنگ های بیگانه بر هویت ملی است.
وی که تاکنون بیش از پنجاه عنوان کتاب در زمینه های تفریحی، تالیفی، ترجمه و نمایشنامه نویسی برای کودکان و نوجوانان منتشر کرده است، با اشاره به اهمیت شاهنامه در ادبیات ایران، به انتشار کتاب بدیع خود اشاره کرد و گفت: : در این کتاب برای اولین بار شاهنامه تبدیل به لالایی برای نوزادان شده است.
این نویسنده بیان کرد: در کتاب مذکور که توسط انتشارات دیبایه با نام «شاهنامه به لالایی» منتشر شده است، لالایی های کودکان با بررسی کامل شاهنامه فردوسی در 333 بیت خلاصه شده است.
مودودی ضمن بیان اینکه لالایی ها باید عاطفه را با خودآگاهی ملی پیوند بزنند، تصریح کرد: کل شاهنامه را از ابتدا تا انتها بازآفرینی کردم و در قالب لالایی های مناسب دنیای کودکان ارائه کردم و این اقدامی است که برای آن انجام می شود. اولین بار در تاریخ ادبیات فارسی صورت گرفته است.
این نویسنده در خصوص کتاب دیگری به نام «شادنامه» که شاهنامه را به شیوه طنز بازنویسی کرده است، می گوید: در این بازآفرینی، داستان های شاهنامه را به زندگی نوجوانان امروزی پیوند زدیم و شخصیت هایی چون دو دختر نوجوان و دو. پسران نوجوان داستان های کوتاه و طنز نوشته اند. روایت می کنند.
وی با اشاره به اینکه طنز یکی از راه های آشنایی نسل جدید با میراث ادبی گذشتگان است، افزود: قسمت های این کتاب علاوه بر جذابیت، سعی در علاقه مندی نوجوانان به ادبیات کلاسیک دارد.
مودودی با تاکید بر ضرورت حفظ و بازآفرینی آثار کلاسیک تصریح کرد: آثار باستانی میراث فرهنگی گرانبهایی هستند که هر روز و هر لحظه خلق نمی شوند.
وی با اشاره به اینکه این آثار حاصل درک و اتفاقات عمیق تاریخی است و بازنویسی آنها یک وظیفه تمدنی است، تصریح کرد: در صورت غفلت از این آثار، شخصیت های غیربومی مانند جومونگ یا مرد عنکبوتی جایگزین قهرمانان ملی ما می شوند، مانند رستم و سهراب. خواهد شد
مودودی همچنین به تأثیر این تلاش ها در حفظ هویت ملی اشاره کرد و افزود: ادبیات کلاسیک علاوه بر خرد عمیق، ریشه های رفتاری ما را نیز نشان می دهد. به عنوان مثال مهمان نوازی که یکی از ویژگی های بارز ما ایرانیان است، ریشه ای هزاران ساله دارد و بازآفرینی این آثار به درک بهتر این ارزش ها و انتقال آن به نسل های آینده کمک می کند.
وی بر ادامه این روند تاکید کرد و گفت: ادبیات کلاسیک باید با ابزارهای مدرن از جمله انیمیشن و نمایش به جامعه معرفی شود. این اثر نه تنها به حفظ میراث فرهنگی کمک می کند، بلکه باعث جذابیت بیشتر آن برای نسل های جدید می شود.
این نویسنده و پژوهشگر در پایان از دوستداران ادبیات دعوت کرد تا با بازآفرینی خلاقانه گامی در جهت احیای هویت ملی بردارند.