به گزارش گاردین، این کوه یخ در قطب جنوب به قدری وسیع بود که Laurent Ballesta برای عکاسی از کف آن مجبور شد در آب زیر صفر شیرجه بزند. او 147 عکس از این کوه یخ ثبت کرد و سپس با استفاده از فناوری کامپیوتری، این عکس ها را در یک عکس واحد ترکیب کرد. ده سال بعد، انگشتان پای عکاس هنوز آسیب دیده است.
لوران بالستا در مورد علاقه خود به اقیانوس و شگفتی های آن توضیح داد: از کودکی مجذوب مستندهای هفتگی ژاک کوستو بودم، خانواده ام دور از دریا زندگی می کردند و نزدیک ترین ساحل به ما برای غواصی مناسب نبود. من و برادرم وانمود میکردیم که مثل کوستو در حال کاوش در زیر امواج هستیم در دریا، و فکر میکردم که اگر در جایی مانند پلینزی فرانسه زندگی میکردیم، میتوانستم درباره شگفتیهای اقیانوسها بیشتر بدانم.»
اکنون لوران بالستا خوشحال است که دور از دریا بزرگ شده است، زیرا معتقد است نزدیکی بیش از حد به دریا حس ماجراجویی او را از بین میبرد که همچنان او را به کاوش بیشتر سوق میدهد. این عکاس در حرفه خود بر روی موجودات دریایی مرموز تمرکز می کند که کمتر شناخته شده یا کاملا ناشناخته هستند. اقیانوس ها مملو از حیوانات و مکان های بدون عکس هستند، اما رسیدن به آن ها همیشه چالش بزرگی برای عکاسان و کاوشگران است. بالستا میگوید: «موجودات و مکانهای مرموز میتوانند بسیار خارقالعادهتر از آنهایی باشند که فقط زیبا هستند». حس اشتیاق برای کشف چیزهای عجیب یا حتی ترسناکی که با ذهن انسان نمی گنجد باعث می شود به اعماق دریا برگردم.
در سال 2010، Ballesta اولین غواصی بود که از یک مژک دار زنده عکس گرفت. پیش از آن تصور می شد که این نوع ماهی در دوران دایناسورها منقرض شده است. Ballesta این ماهی خاص را در غاری به عمق 120 متر در زیر خلیج سودوانا، در ساحل شرقی آفریقای جنوبی پیدا کرد. از آن زمان، Laurent Ballesta از چندین گونه دیگر از ماهی ها و کوسه ها در موقعیت های خاص مانند تخم ریزی یا شکار انبوه و اکوسیستم های زیر یخی عکاسی کرده است.
بالستا و تیم تحقیقاتی اش به پایگاه تحقیقاتی Dumont-Dorville رفتند تا آب های عمیق قطب جنوب را کشف کنند. هر ساله صدها تیم تحقیقاتی در این پایگاه تحقیقاتی انجام می دهند. بنابراین پذیرش درخواست بالستا برای ماندن در این پایگاه امتیاز بزرگی بود. بالستا و تیمش به مدت 3 ماه در این پایگاه اقامت داشتند و هر روز تصاویر منحصر به فردی از تنوع زیستی در اعماق دریا ثبت می کردند.
قسمت پنهان کوه یخ قطب جنوب یک استعاره رایج است. بالستا در طول اقامت خود به فکر عکاسی و افشای تصویر واقعی از این منطقه خاص افتاد. عکاسی از زیر همه کوه های یخ ممکن نیست، زیرا برخی از آنها هزاران کیلومتر عمق دارند و همیشه در حال حرکت هستند. کوه یخی که Ballesta برای عکاسی انتخاب کرد، کوه یخی کوچکی است که به قسمتی از سطح قطب جنوب چسبیده و حرکت نمی کند. علاوه بر این، قسمت زیرین آن به کف اقیانوس نمی رسید و نور می توانست از زیر آن عبور کند و امکان عکاسی را فراهم کند.
اگرچه این یکی از نظر استانداردهای کوه یخ بسیار کوچک بود، Ballesta گفت که هنوز آنقدر بزرگ است که در قاب دوربین قرار نمی گیرد. آماده سازی تجهیزات لازم برای این عکاسی 2 روز طول کشید و بالستا و همکارش برای رسیدن به عمق مناسب برای عکاسی 3 ساعت غواصی را صرف کردند. در پایان 147 عکس گرفته شد که به کمک فناوری کامپیوتری به هم چسبیده و یک عکس کامل را تشکیل دادند. Ballesta می گوید: “طولانی ترین شیرجه ما برای ثبت این عکس ها 5 ساعت در دمای منفی 2 درجه سانتیگراد بود. ماه ها طول کشید تا درد انگشتان پا بهبود یابد و 10 سال بعد هنوز به طور کامل التیام نیافته است. با این حال، گرفتن این عکس ارزش تمام سختی ها و دردها را داشت.”