پالپ فیکشن که به عنوان شاهکار تارانتینو و دومین فیلم درخشان کارگردان شناخته می شود، به خاطر دیالوگ های به یاد ماندنی، ساختار روایی بدیع و ترکیب بی نظیر طنز و خشونت مورد توجه قرار گرفت. این فیلم نامزد هفت جایزه اسکار و ساموئل ال. جکسون و اوما تورمن شد و به احیای حرفه جان تراولتا کمک کرد.
به گفته یکی از منتقدان، فیلم «تزریق داخل وریدی جنون وحشیانه، کمدی سیاه و سرخوشی عجیب و غریب است».
اگرچه «داستان پالپ» در اکتبر 1994 به طور رسمی اکران شد، اما اوایل همان سال با برنده شدن نخل طلای معتبر جشنواره کن سر و صدای زیادی به پا کرده بود. خیلی ها انتظار داشتند که فیلم «سه رنگ: قرمز» کریستوف کیشلوفسکی جایزه اصلی جشنواره کن را در آن سال دریافت کند و خود تارانتینو هم متعجب به نظر می رسید و پس از بردن این جایزه به تماشاگران کن گفت: «من این نوع فیلم ها را دوست دارم. کاری نکن که مردم را دور هم جمع کند، من فیلم هایی می سازم که مردم را از هم جدا کند.
با این حال، «داستان عامه پسند» با واکنش‌های متفاوتی از سوی منتقدان و تماشاگران مواجه شد و بسیاری آن را به خاطر جذابیت مسحورکننده و لذت خالص هیجان‌انگیزش دوست داشتند و تا به امروز، این فیلم ۹۲ درصد از منتقدان در وب‌سایت راتن تومیتوز کسب کرده است. . تاد مک کارتی، منتقد سینما، فیلم را «پر از جسارت، طنز و اختراع شیطانی» توصیف کرد.
اما واکنش به همان اندازه قوی بود. برخی از این فیلم به دلیل خونریزی بیش از حد و استفاده غیرمسئولانه از زبان نژادپرستانه انتقاد کردند. سید فیل، یکی از اساتید فیلم نویسی، احساس می کرد که «داستان پالپ» بیش از حد سطحی و پر از دیالوگ های زائد است. ژان لوک گدار، کارگردان مشهور فرانسوی که زمانی یکی از الگوهای تارانتینو بود، به نظر می رسید از این فیلم متنفر باشد.
با این حال، موفقیت مالی قابل توجه فیلم، با فروش 213 میلیون دلاری در برابر بودجه 8 میلیون دلاری، نشان دهنده اهمیت و اعتبار فزاینده فرهنگی فیلم های مستقل آمریکایی بود و میرامکس، استودیویی که از این فیلم حمایت می کرد، به یک بازیگر اصلی در صنعت فیلم تبدیل شد.
«داستان عامه پسند» با فیلمنامه ای از «تارانتینو» شامل سه اپیزود با سه داستان مرتبط است که در آن بیش از هر چیز جسارت کارگردان به چشم می خورد. تارانتینو در «داستان عامه پسند» تمام اشکال مرسوم روایت سینمایی را رها کرد و داستان خود را در ساختاری پیچیده با گذرگاه‌های زمانی و مکانی متناوب پیش برد و شخصیت اصلی قسمت پایانی فیلم همان کسی است که شاهد کشته شدن او بوده‌ایم. وسط فیلم
«داستان های عامه پسند» با داستانی پر از فراز و نشیب و شخصیت های جذاب و ملموس دوران اوج ادبیات سیاه را در دهه 30 و سینمای سیاه پوست در دهه های 40 و 50 آمریکا را تداعی می کند.
از دیگر جوایز این فیلم می توان به گلدن گلوب و بفتا برای بهترین فیلمنامه برای تارانتینو و همچنین جایزه بهترین فیلم و کارگردانی از انجمن ملی منتقدان فیلم اشاره کرد.
جان تراولتا پس از فیلم “تب شنبه شب” با کسب نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در این فیلم به اوج کار خود رسیده است و اوما تورمن نیز نام خود را به عنوان یکی از شناخته شده ترین ها معرفی کرده است. بازیگران هالیوود در مورد آن صحبت کردند.