14 مهر اولین سالگرد درگذشت آتیلا پسیانی است. هنرمندی که بازی زندگی را خوب بلد بود و نام گروهش را گروه تئاتر «بازی» گذاشته بود.
سبک کار او با سلیقه بخشی از جامعه تئاتر سازگاری نداشت و به همین دلیل هیچ توهینی نمی شنید. با این حال او هرگز اجازه نمی داد سختی های هنر راه او را ببندد و همیشه در تلاش بود.
شاید همین روحیه سرشار از زندگی او بود که مرگ او را برای دوستان و نزدیکانش اتفاقی غیرقابل تصور جلوه می داد، با اینکه می دانستند او از بیماری رنج می برد و مبارزه با بیماری او نیاز به حریفی قوی دارد.
او آخرین نمایش خود را چندی پیش از همه گیری کرونا اجرا کرد و این ویروس مهلک اجازه نداد اجرای «قهوه گجری» در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به پایان برسد.
او نیز مانند عباس کیارستمی آخرین روزهای زندگی خود را در فرانسه گذراند و در این کشور درگذشت. جایی که قبلاً در جشنواره تئاتر آوینیون و دیگر رویدادهای هنری شرکت کرده بود.
عده ای از دوستانش برای استقبال از پیکرش به فرودگاه رفتند و او را که در سال های زندگی اش سفرهای زیادی کرده بود به خانه بازگرداندند.
در سال‌هایی که با ویروس مخوف کرونا گذراندیم، گروه‌های هنری مانند همه گروه‌های دیگر برچیده شدند و ما همچنان در حال و هوای این دوران انزوا و دوری بودیم. یادآور سال های دور بود. جمعیتی که برای بدرقه آتیلا پسیانی به تالار وحدت آمده بودند. همه آمدند اما او که همیشه جوانان را دوست داشت و از آنها حمایت می کرد، خودش نبود که با خنده های همیشگی اش آنها را تشویق کند و بگوید چرا همه چیز را درست می کنید و…
حالا که او یک سال است که رفته، زمان کمی مانده تا خلاء او احساس نشود. لحظات زیادی که در گوشه ذهن جامعه تئاتر حضور داشته و بسیاری از فعالان تئاتر در ته ذهن خود فکر کرده اند که آتیلا پسیانی در این شرایط چه می کند؟ داستان او به داستان حضور و غیاب تبدیل شده است.
آخرین حضور او در تئاتر، اجرای نمایش «جزیره مروارید» به کارگردانی ستاره پسیانی است که اجرای خود را از یکشنبه 24 مهرماه در تماشاخانه ایرانشهر آغاز می کند.
آتیلا پسیانی قصد داشت این نمایش را با نام قبلی «جزیره گنج» روی صحنه ببرد. او تمرینات این نمایش را آغاز کرد اما به دلیل شدت بیماری اجرای این پروژه به تاخیر افتاد و اکنون سه تار پسیانی در حال تکمیل این پروژه ناتمام است.