کارگردان فیلم سفر پراماجرا با اشاره به سطح بسیاری از فیلم های فعلی و بی هدفی مدیریت فعلی سینما گفت: بسیاری از فیلم هایی که امروز اکران شده اند باید مانند گذشته در گروه C اکران شوند.
به گزارش روابط عمومی ایکران، نقد و بررسی فیلم سفر پراماجرا با حضور حجت الله سیفی کارگردان این فیلم و با میزبانی روزبه رحیمی نژاد و احسان طهماسبی منتقد و نویسنده سینما در رسانه ایکران انجام شد.
حجت الله سیفی در این برنامه اظهار داشت: سفر پرماجرا، ادامه فیلم قبلی من است; این کار را با سرمایه شخصی خودم ساختم و از هیچ نهادی برای این کار کمک نگرفتم. ما در سال 1376 فیلم را تولید کردیم و بیش از یک سال درگیر امور تصویری بودیم. این فیلم قرار بود در جشنواره همان سال به نمایش درآید اما آماده نشد و سال بعد هم فیلم اجازه حضور در جشنواره کودک را پیدا نکرد.
وی ادامه داد: فیلم های کمدی یا آثاری که قدرت دولتی پشت خود دارند اجازه اکران دارند و در نهایت فیلم من در بدترین شرایط اکران شد. برای تولید یک سفر پرماجرا از فارابی یا هیچ مرکز فرهنگی کمک نگرفتیم.
این کارگردان یادآور شد: دوست داشتم بچه ها را تحت تاثیر فیلم های نامناسب ببینم و می خواستم این جلوه ها را در فیلم نشان دهم.
احسان طهماسبی، منتقد و نویسنده سینما گفت: نمونه های زیادی مانند سفر پرماجرا در دنیا ساخته شده است و تولید چنین آثاری بسیار سخت است و بسیاری از فیلمسازان به دلیل اینکه امکاناتی برای چنین آثاری وجود ندارد به سمت این گونه آثار نمی روند. آثار و یک موضوع رقابتی. در ایران تولید کار فانتزی کار سختی است.
واکنش به فیلم کلاه قرمزی و مدرسه موش ها
سیفی با اشاره به ارتباط مخاطب با قهرمان فیلم گفت: فیلم های کودک در ایران یا باید ضربه خورد و از دست رفت یا آثاری که روی بزرگسالان تاثیرگذار باشد. مدرسه موش ها و کلاه قرمزی از جمله این فیلم هایی هستند که بچه ها اشعار احمقانه این آثار را حفظ می کنند و این فیلم ها چه تاثیری روی بچه ها می گذارد؟ تاثیر منفی این فیلم ها بیشتر روی کودکان است.
طهماسبی همچنین یادآور شد: عروسک های کلاه قرمزی و روایت این شخصیت بر اساس شیوه تربیتی دهه 70 خلق شده و بر اساس الگوهای آن روزها چیده شده اند، بنابراین جنبه آموزشی دارند و چراغ سینمای کودک را روشن نگه می دارند. با این حساب، والت دیزنی هم برای کودکان کاری نکرده است.
کارگردان فیلم صفر پرامادهارا تصریح کرد: هر فیلمی برای مخاطب پیامی دارد. سفر پرماجرا جدای از کلاه قرمزی و .. سینما باید همه نوع سینما را داشته باشد و اینکه به سادگی بگوییم فیلم موزیکال برای کودکان بسازیم اشتباه است. اکران ما هم با این نگاه اشتباه است و سه فیلم جنگی یا 5 فیلم خانوادگی یکجا اکران می شود و این برگرفته از این نگاه است.
صفی ادامه داد: آخرین فیلم دوران کودکی که دیدم یک محصول تلویزیونی بود که اسمش را به خاطر ندارم.
طهماسبی در ادامه افزود: صحبت درباره کودک امروز از منظر گلدرشت دهه 60 قابل بیان نیست. امروزه کودکان و نوجوانان به تمامی ابزارهای ارتباطی و نمونه های جهانی دسترسی مستقیم دارند. سفر پرماجرا فرصتی برای انتقال دیدگاه خود نداشته و تاثیری بر مخاطب ندارد. ساخت چنین آثاری با چنین مضامینی مستلزم حرکت به سمت انیمیشن یا انتخاب رسانه تلویزیونی است.
تماشاگران این اثر را رد می کنند و هزینه تولید این فیلم فرصتی تلف شده تلقی می شود.
سقط سینمای کودک
کارگردان فیلم سفر پرماجارا در پاسخ گفت: این فیلم برای زمان خودش ساخته شده و هنرجویان باید این فیلم را ببینند و با آنها فیلم را ببینند و ارزیابی کنند. دانش آموز این فیلم را دوست دارد و قرار نیست همه فیلم ها یکسان باشند. من معتقدم سینمای کودک باید سقط شود چون دولت از اکران حمایت نمی کند و اصرار دارد که فقط فیلم بسازید. سینمای کودک باید سالن خاصی داشته باشد. وقتی فیلمی ساخته می شود باید به موقع اکران شود و سینمای کودک در این شرایط سقط شود.
مافیای صفحه نمایش
سیفی ادامه داد: در کره زمانی که فیلمی برای کودکان ساخته می شود همه مدارس موظف به دیدن آن اثر هستند و اگر این امر محقق نشود با این حادثه برخورد می شود اما در ایران چنین وضعیتی نیست. ما چند فیلم موزیکال داریم که مخاطب دارد اما فیلم من موزیکال نیست. این شاخص در موفقیت کودکان و نوجوانان بسیار موثر است. من اعلام کردم که اکران همزمان این فیلم با یک فیلم موزیکال دیگر به اکران فیلمم لطمه می زند و اکران ما را از 24 شهریور به 24 مرداد تغییر دادند. وقتی ظهر اکران سفر ماجراجویی می شود چه کسانی فیلم من را تماشا می کنند؟
وی ادامه داد: ما مافیای اکران داریم و این مافیا به یک اثر 600 حس می دهد و برخی کارها کمتر حس می دهد.
روزبه رحیمی نژاد با اشاره به تجربه خود در سینما توضیح داد: نه اداره پخش و نه کارگردان نمی توانند کارگردان سینما را ملزم به نمایش چند اکران فیلم کنند. یک سالن سینما فیلمی را که تقاضای بیشتری دارد در اولویت قرار می دهد.
سیفی گفت: اگر فیلمی واقعا فروش دارد چرا اکران ساعت 15 را به این فیلم پرفروش نمی دهند؟ چرا بهترین نمایش ها به این فیلم ها داده می شود؟ حتی فرصت تبلیغ هم نداشتیم.
طهماسبی در ادامه با طرح این سوال که آیا مخاطب سفر پرماجرا با اکران خوب را دوست دارد یا خیر، گفت: با توجه به تجربه ای که دارم پاسخ من به این سوال منفی است. این فیلم امکان استفاده از تصاویر آرشیوی و جلوه های ویژه و هدایت داستان و بازی برای کشاندن مخاطب به سینما را ندارد. سفر جادویی و کارهای مشابه در دهه 70 ساخته شد و مخاطب را به سینما آورد و موزیکال نبود. شما 12 فیلم ساختید و هیچکدام مورد استقبال تماشاگران قرار نگرفت.
وی ادامه داد: کارگردان سفر پرامرا یکی از بنیانگذاران سینمای جوان بود و معتقدم باید ابزار بهتری برای معرفی فیلم داشته باشند و سیاست متفاوتی نسبت به سایر همکارانش انتخاب کرده است.
اجاره؟ هرگز
سیفی در پاسخ به این دیدگاه گفت: تمایلی به استفاده از رانت برای اکران ندارم. وضعیت فعلی مدیریت سینما را قبول ندارم چون هدفش مشخص نیست و هر مدیری سلیقه ای دارد و انسجام ندارد و نمی داند از چه فیلم هایی باید دفاع کند و از سینمای مستقلی مثل دنیا پرمدره حمایت نمی کند. زمانی که آنجا بودیم از سینمای مستقل حمایت می کردیم.
وی درباره توقیف فیلم آدم برفی خاطرنشان کرد: دلیل توقیف این اثر سیاسی مشکل نمایش شخصیت زن در فیلم بود. ماه عسل را ساختم و تراشیدن ریش ولی الله شیراندامی را سانسور کردند و این عکس از پوستر حذف شد. این نگاه ها ارزان بود و من این شرایط را کم نمی دانستم به همین دلیل از پول دولتی برای ساخت فیلم استفاده نکردم. همه فیلمسازان از بودجه دولتی استفاده کردند.
داستان تلاش برای تفکیک جنسیتی سینماها
وی درباره اتفاقات دوران مدیریتش در سینما گفت: جایی در سال 58 بودیم و گفتند از فردا باید سینما زن و مرد باشد و من اعتراض کردم که انگلیسی ها نفوذ و فضا را مسموم کردند. این تندروی ها باعث بی نظمی فرهنگی و تولید جاری در سینما می شود. خیلی از فیلم هایی که امروز اکران می شوند باید در گروه ج اکران شوند اما امروز در طبقه اول قرار گرفته اند و وزیر وقت هم می گوید فیلم ها فروش خوبی دارند.
سهیلا پور محمدی کارگردان جنداد نیز در این برنامه در قسمت فیلم کوتاه اظهار داشت: جنداد مثل دکمه ای بود که برای آن مانتو می دوختیم. یکی از دغدغه های من پذیرش مرگ و از دست دادن عزیزانم یکی از مواردی بود که از کودکی با آن مشکل جدی داشتم. در بازار رشت ماهی فروش هایی داریم که روزی مردن ماهی ها را دیدند و این ماهی ها 8 ساعت در این حالت می مانند تا مشتریان فکر کنند تازه هستند و روایت جنداد از همین جا شکل گرفت.
وی ادامه داد: برای تولید این اثر در اوایل دهه 1400 حدود 90 میلیون تومان هزینه شد و به جشنواره های جهانی راه یافت و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم تهران را دریافت کرد. در آخرین بازنویسی به فکر استفاده از انیمیشن در جنداد افتادیم و برای تکمیل روایت کودک فیلم از انیمیشن کمک گرفتیم.