با علم به اینکه دو فضاپیمای وویجر از هر فضاپیم دیگری تا به امروز دورتر هستند، هنگامی که در سال 1977 به فضا فرستاده شدند، دو صفحه گرامافون طلایی را با خود حمل کردند که صداهایی را از زمین ضبط کرده بودند. این صفحه های گرامافون به عنوان پیامی برای بیگانگان یا کشتی های آنها در دو فضاپیمای وویجر قرار داده شد، به طوری که کارل ساگان، ستاره شناس معروف، این پدیده را با انداختن بطری حاوی پیام در اقیانوس مقایسه کرد.