وارطان ساهاکیان، نوازنده و آهنگساز، از جمله هنرمندانی است که در کنار سال ها تدریس در مراکز دانشگاهی موسیقی، با سینماگران مطرحی همکاری داشته است. از مهمترین این همکاری ها می توان به آهنگسازی فیلم ماندگار «سگکشی» به کارگردانی زنده یاد بهرام بیضایی اشاره کرد. ساهاکیان در مصاحبه ای کوتاه از تجربه این همکاری می گوید.
وارطان ساهاکیان درباره آغاز همکاری با بهرام بیضایی توضیح می دهد: فکر می کنم سال 1380 بود که آقای بیضایی از ما برای کار در فیلم دعوت کردند. آب بندی موسیقی بسازیم شرایط در آن زمان بسیار محدود بود و زمان کمی تا ورود فیلم به جشنواره باقی مانده بود. با این حال، موسیقی ساخته و روی فیلم گذاشته شد.»
وی با اشاره به دقت و نظم مثال زدنی بیدایی می افزاید: آقای بیدایی انسان بسیار دقیقی بود، همیشه سر کار حاضر می شدند، موسیقی گوش می دادند و اگر نکته یا مشکلی بود نظرشان را می گفتند، ما هم بر اساس همین اظهارنظرها به کار ادامه دادیم، حدود ده روز فرصت داشتیم تا موسیقی را تحویل دهیم تا فیلم تماماً دقیق به جشنواره برسد.
ساهاکیان درباره حضور کارگردان در روند آهنگسازی می گوید: آقای بیضایی دانش بسیار خوبی از موسیقی داشتند و موسیقی زیادی گوش داده بودند، از کارگردانانی بودند که درک مستقلی از موسیقی داشتند، اما به ندرت در جزئیات دخالت می کردند، اگر اتودهای اولیه را دوست داشتند، همان طور می ماندند و اگر نه، ما می خواستیم آنها را در ساخت موسیقی دخالت نمی دادیم. به جرأت می توانم بگویم که او یکی از معدود کارگردانانی بود که درک عمیقی از موسیقی داشت.
این آهنگساز ادامه می دهد: بعد از سگ کشی مستقیماً با هم همکاری نکردیم، این فیلم یکی از آخرین کارهای او بود و برای من تجربه ارزشمندی باقی ماند.
ساهاکیان درباره فشار زمانی ساخت فیلم می گوید: «زمان واقعاً کم بود. تصور کنید در یک هفته باید حدود 140 دقیقه موسیقی ساخته می شد. فشار کار خیلی زیاد بود، چون فیلم باید به جشنواره می رسید. آنقدر خسته بودم که آثار کم خوابی به وضوح قابل مشاهده بود. گاهی خود آقای بیضایی به من می گفت با این وضعیت بهتر است کمی استراحت کنم».
وی می افزاید: آقای بیضایی به خوبی شرایط را درک می کردند و می دانستند که فرصت کوتاه و حجم کار زیاد است، اما باید در همان مدت کوتاه موسیقی را تحویل می دادیم، بعد از آن وارد استودیو می شدیم، موسیقی را با تصویر سینک می کردیم و تحویل می دادیم، شاید اگر زمان بیشتری داشتیم، کار پخته تر می شد، اما از نتیجه راضی بودند و اگر موسیقی راضی نمی شد، قطعاً نتیجه را راضی می کردند و اگر موسیقی را راضی نمی کردند، قطعاً در فیلم راضی نمی شدند. راه
وارطان ساهاکیان در پایان با ناراحتی درباره درگذشت بهرام بیضایی می گوید: غم از دست دادن او بسیار متاثر شدم، در طول زندگی حرفه ای با کارگردانان زیادی کار کرده ام، اما آقای بیضایی فردی دقیق، مودب و مهربان بودند، اگر می گفتند در فلان روز و در فلان ساعت می آیند موسیقی گوش می کنند و اگر در آن مقطع زمانی مشخص می شد قطعاً این تغییر را انجام می دادند. این ضایعه را به جامعه هنری تسلیت می گویم.»