طارمی با توجه به مواضع سیاسی خود در میان برخی رسانه های نزدیک به گفتمان زاکانی محبوبیت مضاعفی دارد و حضور یا عدم حضور او علاوه بر مسائل فنی، ابعاد سیاسی نیز ایجاد می کند. در ادامه مطلب همشهری را می خوانید:
هنوز سوت شروع جام جهانی 2026 به صدا درنیامده اما برای فوتبال ایران بازی دیپلماسی و دلهره خیلی زودتر شروع شده است. ماجرا از آنجا شروع شد که آمریکا، میزبان اصلی بزرگترین رویداد فوتبال جهان، در اقدامی که بوی سیاست را می داد، برای برخی از مدیران ارشد فوتبال ایران از جمله مهدی تاج روادید صادر نکرد. خبر تکان دهنده ای که تا ممنوعیت مراسم قرعه کشی توسط ایران پیش رفت اما در دقایق اضافه دیپلماسی حضور پیروز شد و امیر قلعه نویی به همراه نبی و جمالی مسافران سرزمین یانکی ها شدند تا جای ایران در سالن خالی نباشد. اما این پایان ماجرا نبود. بازگشت تیم اعزامی و مصاحبه رئیس فدراسیون نگرانی بزرگتری بود. مهدی تاج با اشاره به عدم صدور روادید برای سعید الهاوی به دلیل سوابق خدمت در تیم های نظامی، جمله ای را که هواداران تیم ملی را تکان داد، گفت: ممکن است این مشکل برای بازیکنان هم پیش بیاید. همین یک جمله کافی بود تا همه نگاه ها به سمت ستاره بی چون و چرای خط حمله ایران یعنی مهدی طارمی معطوف شود. فرزند خلیج فارس با سابقه خدمت سربازی و فضای مجازی با آن توئیت معروف علیه رژیم صهیونیستی مواضع صریحی را اتخاذ کرده است. ناگهان فضای مجازی پر شد از شایعات تلخ؛ طارمی جام جهانی را از خانه تماشا می کند؟ آیا آمریکا انتقام توئیت های سیاسی در پاهای فوتبال را خواهد گرفت؟
ترس از دست دادن مهره که اولین امید گلزنی یوز است خواب را از چشمان بسیاری گرفت. اما بیایید از هیجان دور شویم و به منطق مستطیل سبز برگردیم. جایی که نور امید هنوز روشن است. خیلی بعید به نظر می رسد که فیفا اجازه دهد سیاست تا این حد گلوی فوتبال را بفشارد. طارمی ستاره ای در سطح جهانی است که سابقه دریافت ویزای آمریکا برای جام باشگاه های جهان را در کارنامه دارد. سند محکمی که نشان می دهد درهای آمریکا آنقدر که شایعه می شود به روی او بسته نیست. از سوی دیگر، تاریخ فوتبال مملو از بازیکنان مسلمان و غیرمسلمان است که مواضع محکمی در برابر اسرائیل اتخاذ کردند اما هرگز از مسابقات بزرگ محروم نشدند.
جام جهانی جشن ملت هاست نه دادگاه عقاید. اگرچه با توجه به سخت گیری های اخیر آمریکا نگرانی ها قابل درک است، اما حذف طارمی به دلایل سیاسی هزینه ای است که حتی میزبان قدرتمند جام جهانی نیز به راحتی آن را متحمل نخواهد شد. جاده آمریکا ممکن است پر پیچ و خم و پر از دست اندازهای دیپلماتیک باشد، اما امیدها بیشتر از ناامیدی هستند.