او گفت که “ویرانگر” است و اکنون دیگر نمی تواند به درستی ببیند، بخواند یا تماشا کند.
علیرغم تأثیر عمیق این مشکل بر زندگی روزمره و فعالیت های هنری او، التون جان تاکید کرده است که امید خود را از دست نداده است و معتقد است که پیشرفت های علمی در آینده ممکن است بتواند بخشی از دید او را بازگرداند.
وی همچنین از حمایت خانواده و دوستان سرشناسش قدردانی کرد و گفت که حضور آنها تحمل این دوران سخت را برایش آسان کرده است.
اگرچه محدودیتهای بیناییاش برخی از فعالیتهایش را دشوار میکند، او میگوید که هنوز هم خود را «خوششانسترین مرد جهان» میداند، زیرا زندگی طولانی و پرباری پر از عشق و حمایت داشته است.