این برنامه به جای جستجوی معنای جدید زن ، تصویری زیبا از همان الگوی قدیمی ارائه می دهد. زنی که قرار است با زیبایی خود پذیرفته شود ، نه با فکر او.
گفتگوی داوران ، موضوع هر قسمت ، موسیقی و ویرایش شکوهمند ، در نهایت تولید ایده آشنا “زن مصرف کننده” را بازتولید می کند. زنی که بیشتر از مالک موضوع نگاه است. “زن روز” ظاهراً از زنانگی صحبت می کند ، اما از درون مرزهای او را تعیین می کند. این زن آزاد است که در قاب زیبایی و رقابت بماند.
همدردی ترکیه با مخاطبان ایرانی
“زن روز” نه تنها مورد توجه مد و زیبایی زنان ایرانی قرار گرفته است ، بلکه از نظر مالی نیز سودآور بوده است. هر بازدید YouTube بسته به نوع تبلیغات ، موقعیت جغرافیایی بیننده و بودجه تبلیغ کننده متفاوت است ، اما به طور متوسط بین 1.5 تا 1.5 دلار در هر بازدید پرداخت می شود. با توجه به اینکه YouTube 5 ٪ از درآمد تبلیغات را انتخاب می کند و 2 ٪ به تولید کننده محتوا می رسد ، می توان تخمین زد که این برنامه چقدر نجومی است. در فصل اول ، هر قسمت بین 1 تا 2.5 میلیون بازدید دارد و طبق این بازدیدها ، حداقل و حداکثر درآمد هر قسمت در جدول است.
با نگاهی به اعداد ، می بینیم که حتی در کمترین حالت ، درآمد این فصل از 2 میلیون تومن فراتر رفته و می تواند به 5 میلیون تومان برسد. این بدان معناست که یک برنامه ترکی با تحقق واقع بینانه و تمرکز بر ظاهر و مد ، توانسته است درآمد نجومی را تولید کند ، در حالی که محتوای و کیفیت برنامه اغلب محل انتقاد بود.
این جدول و محاسبات نشان می دهد که چگونه یک برنامه خارجی می تواند مخاطبان را به خود جلب کند ، با تکیه بر ابتذال و جذابیت سطحی ، و در عین حال درآمد قابل توجهی را برای سازندگان خود ایجاد می کند و این تصور که ترکها به دنبال غذای فرهنگی ایرانی ما هستند ، یک تصور ساده است.
هنگامی که YouTube مبتذل از یک برنامه به برنامه دیگر تبدیل می شود
در پشت صحنه “زن روز” یک برنامه نویس ترکی و شرکت سریال به نام Medyapim قرار دارد. همان شرکتی که قبلاً با برنامه بحث برانگیز “عشق ابدی” توجه ایرانیان را به خود جلب کرده است. البته این کیفیت بالای تولید محتوا نبود ، بلکه به دلیل ابتذال و محتوای بالای برنامه بود. اکنون با “زن روز” ، همان فرمول “Vive” تولید مثل می شود. فرمولی که یک زن دیگر انسان نیست ، بلکه محصولی برای نمایش و مصرف است.
Mahnaz Afshar ، پس از Parastoo Salehi ، دومین بازیگری است که با گروه همکاری می کند. حضور وی بخشی از یک استراتژی محاسبه شده است. انتقال مخاطبان از یک برنامه به برنامه دیگر ، حفظ بازار و تثبیت تأثیر. حضور افشار ممکن است به بیننده کمک کند ، اما واقعیت تلخ است. او بخشی از همان دستگاه است که با اجرای برنامه مدل سازی ، بر اعتقادات اجتماعی خود عقب نشینی کرد و شامل همان تضادهایی است که از ابتدای برنامه طراحی شده است.
“زن روز” ، مانند سایر برنامه های ترکی و محصولات سریال ، همان فرمول ها را دنبال می کند. خرید لباس برای یک مفهوم خاص ، پوشیدن و پیاده روی روی صحنه ، کسب امتیاز و در آخر ، اختلافاتی بین شرکت کنندگان که این برنامه را در بالاترین ابتذال قرار می دهند. این همان فرمولی است که رسانه ها سالها در کشورهای مختلف اجرا شده است.
Medyapim ، یک شرکت برجسته ترکی ، یکی از نام های قدیمی در صنعت تلویزیون و محتوای واقع بینانه است. این شرکت سالهاست که برنامه هایی را طراحی می کند که قالب های ثابت دارد و بدون تغییر عمده در کشورهای مختلف قابل اجرا است.
هدف رسانه ها تولید محتوا است که سرعت و سهولت اجرای آن را سرعت می بخشد و می تواند به سرعت در انواع بازارهای منطقه ای ، از کشورهای عربی تا ایران ، به سرعت ارائه شود. این شرکت توسط Conqueror Axoy ، تهیه کننده و کارگردان و مراد سیه به عنوان مدیرعامل اداره می شود.
آنها طی سالها بیش از 6000 ساعت محتوای تلویزیون تولید کرده اند و رسانه ها را به یکی از مهمترین بازیکنان بازار داخلی و بین المللی تبدیل کرده اند.