آخرین مطالب

همکاران

001

تنفر از زنی که وجود ندارد | یک بازیگر زن هوش مصنوعی هالیوود را به آشوب کشید

بازیگران خیلی سریعتر از دیگران محکوم شدند. برای آنها مشخص بود که چنین ایده ای افسرده ، آخرالزمان و مشکوک است ، به خصوص اگر فناوری برای کپی کردن چهره های واقعی بدون اجازه استفاده می شود. علاوه بر این ، کیفیت فنی خیلی مطلوب نبود: همانطور که یکی از منتقدین شوخی می کرد ، دندان ها هنوز مشخص نیست و “دوره دندان” SO -CALLED یک راه طولانی برای پیشبرد است.

با این حال ، این واکنش رسمی در ایالات متحده نیز مشاهده شد: اتحادیه بازیگران بزرگ در بیانیه ای گفت که خلاقیت باید “محور انسانی” باقی بماند ، و اتحادیه مخالف جایگزین هنرمندان توسط نمونه های مصنوعی است.

چهره های مشهور نیز به مخالفان پیوستند. ناتاشا لیون گفت: “این بسیار گمراه کننده و کاملاً ترسناک است.” این راه نیست. “و امیلی بلانت در پادکست گفت:” خدایا ، کار ما همه است. این واقعاً وحشتناک است … لطفاً از روابط انسانی ما دست بردارید. “

از نظر ظاهری ، همه درست هستند. ما همچنین می گوییم: درست است! اما مکث کوچکی لازم است. زیرا بازیگران گاهی اوقات وقتی در مورد “واقع گرایی” و “ارتباط انسانی” صحبت می کنند ، با آن رفتار می کنند!

بازیگران و این واقعیت که تغییر می کنند

در این فصل سینمایی ، حداقل چهار بازیگر زن مشهور (همه زیر 40 سال) ظاهراً اقدامات زیبایی را انجام داده اند که چهره آنها را تغییر داده است. گونه ها واضح تر هستند ، فک ها واضح تر و لب ها حجیم هستند. نتیجه؟ چهره های یکسان ، استاندارد و یکنواخت ؛ به نظر می رسید که نیازی به هوش مصنوعی نیست ، زیرا همه آنها خود را “نسخه های دیجیتال” ساخته اند.

هیچ کس این تغییرات را تأیید نکرده است ، و طبیعتاً بدن و چهره همه انتخاب شخصی آنها است. اما هنگامی که وظیفه شما این است که نقش “مردم عادی” را باور کنید ، تغییر ناگهانی و دائمی در ظاهر به نوعی اعتماد و پیوند مخاطبان را تضعیف می کند.

طبیعی است که فشار اجتماعی بر بازیگران زن (برای جنگیدن به مرور زمان) بسیار سنگین است. درک این تصمیمات آسان است. اما وقتی سعی می کنید واقعیت بیولوژیکی را انکار کنید ، ادعای “پیروی از حقیقت انسان” کمی متناقض به نظر می رسد.

و این فقط محدود به زنان نیست. مردان نیز گرفتار شده اند ، فقط کمتر آشکار هستند. فضای کلی هالیوود امروز نوعی خلاء خودشیفتگی را برانگیخته است. ما در “عصر طلایی سینمای خود محور” زندگی می کنیم ، جایی که بسیاری از فیلم ها به جای اینکه برای مخاطبان ساخته شوند ، به خود و غرور بازیگران خدمت می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *