امید محمد ؛ بازار گروه اتومبیل: صنعت خودرو در ایران ، که زمانی به عنوان پیشنهاد توسعه صنعتی این کشور شناخته می شد ، امروز تحت تأثیر مجموعه ای از قفل ها ، تصمیمات متناقض و سیاست های ناکارآمد قرار می گیرد. در حالی که انتظارات عمومی برای دسترسی به اتومبیل های با کیفیت بالا و ارزان در حال افزایش است ، نه واردات همانطور که وعده داده شده عملیاتی بوده اند و نه مطابق با استانداردها و نیازهای بازار. سه سال گذشته را می توان نقطه عطفی در تاریخ خودروهای کشور دانست. به جای اصلاح سیاست ها و حمایت از تولید ، درهای نیمی باز شد و تولیدکنندگان داخلی در دریای بی اعتمادی و نفرت رها شدند. حذف بند پشتیبانی تولید داخلی در برنامه توسعه هفتم ، قیمت گذاری گرامر ، عدم سرمایه گذاری در تجهیزات ، فرسایش زنجیره تأمین و تخریب خدمات پس از فروش تنها بخشی از مشکلاتی است که متخصصان از آن به عنوان “تحریم های داخلی” یاد می کنند. بنابراین ما با امیر حسن کاکای ، یک متخصص صنعت خودرو صحبت کردیم تا شرایط را بررسی کنیم.
* با توجه به فعال سازی مکانیسم ماشه ، وضعیت صنعت خودرو را در سه سال گذشته ارزیابی می کنید؟
این بسیار پیچیده است ؛ در سه یا چهار سال گذشته ، با تصمیمات خود ، پارلمان تقریباً تمام پل های تولید داخلی را نابود کرده و واردات فرش قرمز را گسترش داده است. این رفتار منجر به تقاضا و انتظار جامعه شد که در عمل نمی توان به آنها پاسخ داد. حتی رهبر عالی انقلاب در روز کار امسال صریحاً شکایت کرد که حمایت از تولید داخلی از برنامه توسعه هفتم حذف شده است. اگر مشکلی پیش آمد ، باید اصلاح شود ، حذف نشود. اما نمایندگان منتخب مردم در خانه کشور این کار را کردند و این فقط برای ماشین نیست. این شامل کل صنعت است.
* نتیجه این حذف پشتیبانی تولید برای خودروسازان چیست؟
نتیجه حذف حمایت از تحریم خانگی خواهد بود. آنها به جای حل مشکلات ، آنها حمایت کرده اند ، و اکنون مردم انتظار دارند که چرا تولید داخلی پاسخگو نیست. مانند یک قطار در حال حرکت و ناگهان ترمز دست ساز او. طبیعی است که مردم تحمل نخواهند کرد. از طرف دیگر ، مقامات خودشان علیه صنعت خودرو پراکنده شدند و بی اعتمادی ایجاد کردند. سیاست های قیمت گذاری گرم هم ایران Khodro و هم Saipa را نابود کردند. این سطح از تلفات انباشته شوخی نمی کند. این فقط نوک کوه یخ است. نکته این است که این شرکت ها سالها در این شرکت ها سرمایه گذاری نشده اند ، تجهیزات استهلاک و زنجیره تأمین به شدت آسیب دیده اند.
* وضعیت زنجیره تأمین خودروسازان را چگونه ارزیابی می کنید؟
در دو خودروساز بزرگ چه اهمیتی دارد. زنجیره عرضه است. ما بارها گفته ایم که بسیاری از استانداردها و الزامات تحمیل شده مطابق با شرایط ایران نیست. به عنوان مثال ، ضرورت نصب سیستم D -Light یا TPMS در یک کشور با این زیرساخت چیست؟ اینها پرهزینه هستند ، در حالی که اولویت ها در جای دیگر هستند. در سه سال گذشته ، هم مونتاژ و هم تولید داخلی ضعیف شدند نتیجه جالب این بود که اتومبیل های ارزان قیمت از بازار خارج شدند و نمونه کارها خودرو به سمت محصولات لوکس حرکت کرد.
متأسفانه ، پس از خدمات فروش نیز قربانی سیاست های اشتباه بود. تا آنجا که من می دانم ، تعداد فروشندگان رسمی ایران Khodro و Saipa در هفت سال گذشته کاهش یافته است
* وضعیت خدمات پس از فروش چیست؟
متأسفانه ، پس از خدمات فروش نیز قربانی سیاست های اشتباه بود. تا آنجا که من می دانم ، تعداد فروشندگان رسمی ایران خلرو و سایپا در هفت سال گذشته کاهش یافته است. این بدان معنی است که حتی سرمایه گذاری میان مدت برای حفظ مشتریان و خدمات نیز انجام شده است. نتیجه نارضایتی روزافزون مردم است. یکی از مشکلات اصلی ما این واقعیت است که واقعیت است. این سیاستگذار به مردم قول می دهد که تولید یا افزایش تولید را وارد کنند ، اما در عمل هیچ زیرساخت و ارز لازم وجود ندارد. نتیجه چیست؟ این وعده های توخالی و بی اعتمادی عمومی است. پیش بینی من این است که در شش ماه آینده ، تنش اساسی هم در زمینه واردات و هم در تولید رخ خواهد داد ، زیرا مقامات نمی توانند وعده هایی را که انجام داده اند برآورده کنند.
در سالی که تحریم ها بازگردانده شد ، سه تا چهار سال طول کشید تا مجمع مجدداً شروع شود. اکنون اوضاع سخت تر است. زیرا آنها استانداردها را بالا می بردند ، در حالی که ما در تجهیزات سرمایه گذاری نکردیم
* بسیاری از کارشناسان مکانیسم ماشه را یک چالش جدی برای صنعت خودرو می دانند ، به نظر شما چیست؟
ما باید اعتراف کنیم که صنعت خودرو هرگز نمی تواند کاملاً مستقل از واردات باشد. حتی اگر همه چیز را درونی کنیم ، برخی از مواد اولیه هنوز باید بیرون بیایند. با تشدید تحریم ها ، درآمد ارزی کشور کاهش می یابد و چالش اصلی توزیع ارز است. در سالی که تحریم ها بازگردانده شد ، سه تا چهار سال طول کشید تا مجمع مجدداً شروع شود. اکنون اوضاع سخت تر است. از آنجا که آنها استانداردها را مطرح کردند ، ما در تجهیزات سرمایه گذاری نکردیم. آنها به جای اینکه به طور موقت استانداردها مانند روسیه را پایین بیاورند ، به طوری که تولید متوقف نشود ، آنها سه استاندارد جدید را اضافه کردند. اینها تصمیمات غیرواقعی است.
* وضعیت واردات خودرو را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا می تواند نیازهای مشتریان را در ماه های باقی مانده سال برآورده کند؟
در حال حاضر 2 شرکت وارد کننده وجود دارد. اما مشخص نیست که چه تعداد از آنها واقعاً فعال هستند. روند واردات طولانی است. بعضی اوقات سه تا شش ماه طول می کشد تا ماشین به مصرف کننده برسد. در همین حال ، سیاست های اشتباه ارزی حتی خودروسازانی را که به درونی رفته بودند ، مانند Kerman Motors ، تبدیل کرده است. این نمونه ای از پروژه ای بود که به دلیل کمبود ارز ، خط تولید آن را متوقف کرد. این بدان معناست که سیاست های ما نه تنها پشتیبان بودند بلکه کسانی بودند که در مسیر درونی سازی قدم بردارند.