لوح Dispilio یک شیء باستانی منحصر به فرد است که در مرکز بحث های دانشگاهی درباره منشأ نوشتن در اروپا قرار دارد. این یافته می تواند در صورت تأیید ، مفاهیم سنتی نوشتن تاریخ نگاری را به چالش بکشد.
کشف لوح و تاریخ دیسپیل
لوح Discilee در سال 1993 توسط تیم باستان شناسی به سرپرستی پروفسور جورج هورموزیادیس کشف شد.
این پلاک در یک شهرک ماقبل تاریخ از دوره نوسنگی (نوسنگی) در سواحل دریاچه کاستوریا ، در نزدیکی روستای دیپیلیو در منطقه مقدونیه غربی یونان پیدا شد.
این لوح چوبی با استفاده از روش دقیق دوستیابی رادیوکربن ، به حدود 5260 سال قبل از میلاد باز می گردد.
این تاریخ قرص دیسپیلون هزاران سال قدیمی تر از سیستم های نوشتاری مشهور جهان ، از جمله میخی شکل سومری (حدود 3200 قبل از میلاد) و سیستم های نوشتن یونانی متعاقب آن را قرار می دهد.
ماهیت علائم و فرضیه
لوح Discile شامل یک ردیف از علائم حکاکی و خطوط است که منبع بحث و جدال اصلی در جوامع علمی است:
فرضیه غالب: بیشتر جامعه باستان شناسی ، از جمله کاشف آن ، معتقدند که این علائم نوعی “برنده پروتئین” را نشان می دهد.
آشتی یک سیستم ارتباطی نمادین است که قادر به انتقال اطلاعات (مانند شمارش کالاها یا ثبت نام مالکیت) است ، اما ساختار پیچیده ای از یک زبان کامل (از جمله صداها ، واژگان و دستور زبان) را ندارد.
شباهت های منطقه ای: این علائم شباهت هایی با نمادهای Vinča در بالکان دارند ، که حاکی از سنت گسترده استفاده از علائم نمادین در جوامع نوسنگی جنوب شرقی اروپا است.
چالش رمزگشایی: عدم وجود هر متن موازی یا کلید رمزگشایی ، تفسیر و ترجمه معنای دقیق این علائم را غیرممکن می کند.
وضعیت فعلی لوح
صفحه Discilee ، ساخته شده از چوب ، پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن در خارج از محیط ، پس از سالها قرار گرفتن در معرض گل و گل های دریاچه ، شروع به تخریب فیزیکی کرد.
با توجه به آسیب پذیری بالا ، جدول اصلی بلافاصله برای فرآیندهای ویژه حفاظت و نگهداری علمی منتقل شد و اکنون تحت اقدامات ویژه نگهداری می شود.
روند طولانی و دشوار حفظ لوح و همچنین موضوعات تحقیقاتی متعاقب آن ، انتشار کامل یک مقاله علمی و جامع در مورد این کشف را به تأخیر انداخت.