رضا هاستیکار در مورد عدم ارسال پیر آهنگساز به اسکار گفت: “هیچ فیلمی بالاتر از افراد مسن وجود ندارد.” “سیاستمداران این فیلم را به اسکار تبدیل نکردند.”
منتقد سینما افزود: “اسکار نمادی است ، اما در کل این موضوع احترام به طعم هنری مردم است ، که بسیار نادر بود ، اما کوروش.
در پایان ، صالحان گفتند: “جنبه بزرگ طعم مردم بود و باید دیده می شد. سایر بنیادگرایان نباید بگویند که این یک اسکار سیاسی است ، آنها با فرزندان خود چه کردند ، که یک فیلم قدیمی بود ، که آنها باید بگویند؟ این فیلم به مدت سه سال ممنوع شده بود و با یک هزار بدبختی در طول جنگ آزاد شد ، اما فیلم های خود را دوست نداشتند ، اما مردم دوست داشتند و مردم دوست داشتند و فیلم دوست داشتند ، اما فیلم ها و فیلم های دوست داشتنی و فیلم دوست داشتند.
چرا یک فیلم استاندارد مانند پیر باید؟ مثل وقتی یک داروی ثابت در جهان وجود دارد اما ما آن را وارد نمی کنیم و می خواهیم محصول داخلی را تولید کنیم! این سیاست ها شکست خورده اند. “