این مومیایی ها در بیش از 5 قبر در چین ، ویتنام و اندونزی یافت شده اند و بین 2.5 تا 2.5 سال تخمین زده می شوند ، دو برابر مسن تر از مومیایی های مصر باستان.
این مومیایی ها در شرایط بسیار خمیده و غیر طبیعی دفن می شوند ، بدون اینکه به مفاصل آنها آسیب برساند و این نشانگر استفاده از تکنیک های خاص برای حفظ این شرایط است.
تحقیقات با استفاده از X -rays و مادون قرمز نشان می دهد که اجساد به آرامی با دود خشک می شوند ، که به آنها امکان می دهد در این شرایط بمانند.
این روش دفن ، به ویژه در جوامع شکارچی قبل از نونولیتیک در شرق آسیا رایج بوده است. مطالعات پاپوا گینه نو نشان می دهد که برخی از قبایل مدرن ، مانند دنی و آنگا ، از روشهای مشابه برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کنند.