این اولین بار نیست که به طور کلی پرپولیس و فوتبال ایران با چنین بحران روبرو شده اند. تاریخ حضور بازیکنان خارجی بیمار در لیگ ایران بارها و بارها تیم ها را ناراحت کرده و حتی سرنوشت مسابقات را تغییر داده است.
بیمار شاکی!
یکی از برجسته ترین نمونه ها ، مهاجم نیجریه ، رافائل آدریوهو است که در لیگ پنجم با اصرار مربی آریان مربی پرسپولیس به این تیم پیوست. رافائل در لیگ و جام حذفی برای قرمزها هفت گل ساخت و تنها یک گل به ثمر رساند. این گل در یک مسابقه تاریخی مقابل استقلال آهواز و تنها مسابقه لیگ برتر در جزیره کیش به ثمر رسید.
اما همه چیز به زودی برای رافائل و پرسپولیس به پایان رسید. بازیکن مبتلا به هپاتیت قرارداد خود را خاتمه داده است. همین مسئله منجر به شکایت مهاجم نیجریه به فیفا شد و سرانجام پرسپولیس با یک حکم انضباطی فیفا شش امتیاز در لیگ هفتم از دست داد. این کسر امتیاز تیم را به آخرین لحظه فصل سوق داد و سرخ ها جام را با مسابقات قهرمانی خود تا 5 دقیقه پایانی هاله بالا بردند. این یکی از سنگین ترین هزینه های یک باشگاه ایرانی برای بازیکنان بیمار بود.
از مامادوتال تا اوسلا ؛ کابوس ها را در پرسپولیس تکرار کنید
داستان رافائل پایان کابوس نبود. پرسپولیس همچنین در سالهای بعد قربانی استخدام بازیکنان بیمار شد. مامادوتال ، مدافع Burkina Faso ، در طول مربی حمید استیل به پرسپولیس پیوست ، اما خیلی زود به دلیل هپاتیت از هندی ها عقب نشینی کرد. چند سال بعد ، یک مهاجم دیگر از Burkina Faso با شرایط مشابه وارد Persepolis شد و با تشخیص هپاتیت خاتمه یافت.
نکته جالب این بود که پس از عزیمت OAL ، پرسپولیس برای تقویت خط تهاجمی خود به وهید هاشمی رفت. هاشمیان اکنون در موقعیت دیگری در کنار پرسپولیس قرار دارد و تیم را هدایت می کند. اما تجربه تلخ از حضور AAL و Mamadotal در خاطره تاریخی هواداران پرسپولیس باقی مانده است.
لیگ برتر ؛ داستان بازیکنان بیمار را تکرار کنید
پرسپولیس تنها باشگاهی نبود که در اثر جذب بازیکنان بیمار آسیب دید. لیگ ایران در دو دهه گذشته شاهد چنین موارد بسیاری بوده است.
کوین کنستانتین ، هافبک میراث سابق در سالهایی که تراکتور به دنبال درخشش در لیگ قهرمانان اروپا بود ، به تبریز آمد. اما مشکلات قلبی بازیکن به او اجازه نداد حتی یک دقیقه برای تراکتور بازی کند و این باشگاه سرانجام آسیب های سنگینی متحمل شد.
الویس نونگ ، این مهاجم کامرون ، که سالها در تیم های مختلف لیگ ایران بازی می کرد ، در زمانی که پیراهن سایپا پوشیده بود هپاتیت بود و این بر ورزش آینده وی تأثیر گذاشت.
سومالا -دیاکت ، دروازه بان مالی در لیگ چهاردهم از استقلال خوزستان استخدام شد ، اما هپاتیت مانع حضور وی شد و خیلی زود قرارداد وی خاتمه یافت.
این مثالها نشان می دهد که پدیده بازیکنان بیمار یک رویداد متقابل برای پرسپولیس نبود بلکه یک مشکل گسترده در فوتبال ایران بود.
سرنوشت تلخ Okuyeh ؛ مرگ در 5 سالگی
شاید غم انگیزترین داستان ساموئل اوکوی ، دروازه بان تیم جوانان نیجریه در جام جهانی باشد. وی در سن نه سالگی وارد ایران شد تا در تیم Delvar -e -Delvar بازی کند. تنها چند روز پس از ورود ، آزمایش هپاتیت وی مثبت بود و وضعیت جسمی وی به سرعت رو به وخامت گذاشت.
اوکوه خیلی زود در یکی از بیمارستان های تهران درگذشت. حادثه ای که فوتبال ایران را شوکه کرد. اگرچه علت مرگ وی به طور رسمی اعلام شد ، برخی از روایات حاکی از عفونت وی به ایدز بودند. موضوعی که در حالت عدم اطمینان باقی مانده است.
داستان سرگ اوریه به هپاتیت بار دیگر از یکی از قدیمی ترین مشکلات فوتبال ایران رونمایی کرده است. معضل که بارها در کلوپ ها خرج شده است و حتی سرنوشت مسابقات و زندگی بازیکنان را تغییر داده است.
هواداران پرسپولیس امیدوار بودند که ستاره ای مانند اوری تجربه سالها را در لیگ های معتبر اروپا به ارمغان بیاورد و یک نکته قابل اعتماد برای یحیی گلموهمدی خواهد بود. اما اکنون همه چیز با نتایج نهایی معاینات پزشکی و تصمیم مدیران باشگاه گره خورده است.
این مورد نشان می دهد که جذب بازیکنان خارجی بدون معاینات پزشکی دقیق می تواند فراتر از یک اشتباه ساده باشد. اشتباهی که نه تنها بار سنگینی را بر روی باشگاه ها وارد می کند ، بلکه می تواند سرنوشت تیم ها را نیز تغییر دهد. اکنون تمام نگاه به تصمیم نهایی Persepolis در مورد سرگ اوری دوخته شده است. ستاره ای که قرار بود نمادی از جاه طلبی قرمزها باشد ، اما آینده آن هنوز در وضعیت عدم اطمینان است.