نقد فیلم پیرپسر؛ پسر، پیر و هنر، ناتوان

“پیر” ، نه یک فیلم ، بلکه سخنرانی با دوربین روشن ؛ این زبان عاری از زبان تصویر است و فقط به منبر شعارها و گفتار متکی است. در این یادداشت سخت ، احمد سلامی “پیر” را به عنوان لفاظی می نامد که صرفاً می خواند و تصویری زشت از سینما را ارائه می دهد. تصویری که از نظر او ، نه با شهنوام و نه با زبان سینما سازگار است.