در حالی که Behnush Tabataba’i ماهها در شیراز بوده است تا نقش “زاری” را برای نزدیک کردن گویش خود به گویش بومی بازی کند ، به نظر می رسد که درخشان چنین مسیری را طی نکرده است و واکنش ها و انتقادات گسترده ای از مخاطبان دریافت کرده است. بسیاری از مخاطبان می پرسند ، “اگر لهجه قادر به انجام صحیح نباشد ، چه نیاز به استفاده دارد؟”
آیا این یک تصمیم منطقی و حرفه ای است که امکان ارائه لهجه طبیعی و باورنکردنی امکان پذیر نیست؟