آلن برگمان ، اسکار ، گرمی و آهنگساز جوایز امی ، که نوشتن آن با همسرش مارلین بیش از شش دهه ادامه داشت و آثاری مانند “آسیاب های بادی ذهن شما” را تولید کرد ، “همانطور که بودیم” و “در گرمای شب” ، پنجشنبه شب در خانه خود در لس آنجلس 5 ساله بود.
مارلین برگمن ، که در اول ژانویه درگذشت ، اولین زنی بود که به عنوان رئیس و رئیس هیئت مدیره انجمن آهنگساز ، نویسندگان و ناشران آمریکا (ASCAP) ، یکی از برجسته ترین موسسات اجرایی موسیقی منصوب شد.
آلن حتی پس از مرگش به کار خود ادامه داد و به نوشتن شعر برای موسیقی ادامه داد.
Bergmans صدها ترانه ایجاد کرد که بیشتر آنها فیلم و تلویزیون بودند ، پل هایی بین عصر طلایی ترانه های آمریکایی از جمله راجرز و هارت ، کول پورتر و ایروینگ برلین و رویکرد بیشتر دهه هشتاد و 6 بود.
لطافت شاعرانه آنها ، به همراه استعداد ملودیک همکارانشان ، فیلم هایی را که روی آنها کار کرده بودند تبلیغ کردند و آنها را به عنوان اولین گزینه ترانه سرایی برای کارگردانان سطح اول مانند سیدنی پولاک ، نورمن جویون و ریچارد بروکس تبدیل کردند.
آهنگ “Mind Mind Wind Mills” اکنون در حال تبدیل شدن به یک کلاسیک مدرن است (چرخشی ، مانند یک دایره در مارپیچ ، مانند چرخ دیگر ، بی پایان ، روی یک حلقه همیشه پر شده …) ، دقیقاً همانطور که “ما بودیم” ، آنها همچنین چنین مکانی (خاطرات من) دارند. سخنان پرشور آهنگ “در گرمای شب” حتی خواننده ری چارلز را شگفت زده کرد. وقتی فهمید که زوج سفید این شعر را نوشتند.
آثار برگمن ، حتی به غیر از جوایز بی شمار خود ، بخش بزرگی از آهنگهای سینمایی واقعی و ماندگار را در نیمه دوم قرن بیستم تشکیل می دهند.
آنها با آهنگسازان برجسته مانند میشل لوگان ، ماروین هامیلیش ، جان ویلیامز ، جانی ماندل ، دیو گروزین ، کوینز جونز ، هنری مانچینی ، دیوید شیریر و جیمز نیوتن هوارد همکاری کردند و با یک بازی هوشمندانه و عمیق به یک شهرت رسیدند.
این زوج سه اسکار دریافت کردند: با آهنگ “Mind Mind Wind Mills” در سال 2 ، که توسط Logan ساخته شده است ، برای فیلم Thomas Crown ؛ با آهنگ اصلی “همانطور که بودیم” در سال 2 ، با همکاری موسیقی یینتل از باربارا استراساند در سال 2 ، که دوباره با لوگان ساخته شده بود.
آنها سه بار برای اسکار نامزد شدند.
پنج مورد از این آمار با دوست نزدیک خود میشل لوگان بود ، از جمله “بقیه زندگی شما چیست؟” از انتهای خوب محصول ، آهنگ اصلی “انتخاب رویاها” (1) ، “چگونه موسیقی را زنده نگه دارید؟” از فیلم “بهترین دوستان” (1) ،
و دو آهنگ از فیلم Yintel ؛ “بابا ، صدای من را می شنوی؟” و “احساسی که او در من ایجاد می کند”.
دو نامزد دیگر با ماروین هامیلیش ، برای ترانه هایی در فیلم های همان زمان ، “سال آینده” (1) و شرلی ولنتاین (1) بودند.
آنها همچنین با جان ویلیامز برای فیلم های “بله” ، “جورجیو” و “سابرینا” (1) همکاری کردند و به طور جداگانه ، با هنری مانچینی برای فیلم “گاهی اوقات تفکر عالی” (1) ، با موریس جار برای “زندگی و قاضی بین قاضی” (2) ، با دیوید الغارب.
از بین نامزدهای پنج ساله آنها ، آنها چهار بار برای “آهنگ سال” بوده اند و جایزه گرمی را برای “همانطور که بودیم” باربارا استراساند کسب کردند (همچنین برنده بهترین آلبوم موسیقی متن فیلم) شدند.
سایر نامزدهای “آهنگ سال” عبارتند از: “خوب و آسان” ، که ترانه ای برای فرانک سیناترا در سال 2 ، “دانستن تابستان” ، ترانه ای از استراساند در سال 2 و “شما به من گل نمی دهید” ، دوت استراساند و نیل الماس در سال 2.
مضامین تلویزیونی آنها شامل “خلق و خوی” و “زمان خوب” (نوشته شده با گروزین) ، آلیس (با شایر) و پل بروکلین (با هملیش) بود.
آنها جوایز مختلف امارات را برای موسیقی موسیقی تلویزیونی ، “ملکه ستارگان” (با بیلی گلدبرگ) دریافت کردند ، آهنگی برای “سیبل” (با لئونارد روزنمن) ، “معجزات عادی” برای HB باربارا استراساند ، و “رویای رویایی” ، 2 سال.
ملکه ستاره سالن در سال 2008 به برادوی منتقل شد و نامزد دریافت جایزه بهترین موسیقی تونی شد.
آنها بعداً در صحنه “پرتره در جاز: گالری آهنگ” با سای کلمن همکاری کردند که منجر به نمایش دیگری با عنوان “مانند جاز” شد که در انجمن مارک تیپر ، لس آنجلس اجرا شد.
پل ویلیامز ، ترانه سرا برجسته و رئیس هیئت ASCAP گفت: “آلن برگمان در کلاس و درجه نادر به عنوان ترانه سرا بود.” در کنار مارلین ، او قافیه های ظریف و تصاویر فراموش نشدنی را ایجاد کرد که برای همیشه در خاطرات ما حک شده است. من آهنگهای او و بخشش روح او را دوست داشتم. وقتی آلن در ابتدای جاده به من انگیزه داد ، همانطور که برای بسیاری دیگر می دانم ، این به معنای کل جهان بود. “آلن ، شما همیشه شاهزاده خانم ترانه سرایی خواهید بود.”
آلن و مارلین برگمان
آلن برگمن در 9 سپتامبر در بیمارستان بروکلین متولد شد. همسر وی ، مارلین کیت ، به طور تصادفی سه سال بعد در همان بیمارستان متولد شد ، اما آنها تا اواخر دهه 1980 در کالیفرنیا و هنگامی که هر دو با یک ترانه سرا کار کردند ، با یکدیگر ملاقات نکردند.
آلن در دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در موسیقی از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس (UCLA) دریافت کرد. وی بعداً در مصاحبه ای در سال 2 گفت كه توسط یك ترانه سرا مشهور جانی مررس هدایت می شود.
مارلین و آلن در ماه فوریه ازدواج کردند و تمام کار خود را به عنوان یک همکار حرفه ای گذراندند. آثار اولیه آنها شامل “زیبا و راحت” ، قطعه اصلی آلبوم Sinatra با اسپنس و “پرنده زرد” ، قطعه ای از موسیقی Calipau برای آلبوم نورمن لوباف است.
آلن در مصاحبه ای برای بنیاد موسیقی فیلم گفت: “ما شادی و شادی زیادی برای نوشتن داشتیم.” ما عاشق نوشتن بودیم. ما هر روز می نوشتیم. “وقتی عاشق کاری هستید که انجام می دهید و با کسی که دوستش دارید انجام می دهید ، همه چیز آسانتر است.”
وی روند همکاری آنها را توضیح داد: “یکی خالق و دیگری ویراستار است و این نقش ها در ثانیه تغییر می کند. این مانند عبور توپ و گرفتن توپ است ، جارو. وقتی چهار یا هشت می نویسیم ، آنها را می خوانم ، بنابراین خواندن بخشی از روند است.
فیلم “در گرمای شب” ، با صدای ری چارلز ، نقطه عطفی عالی در کار آنها با آهنگساز کوینس جونز همکاری داشت. آنها بعداً با جونز برای جان و ماری همکاری کردند و فرار کردند.
فیلم های دیگر شامل همکاری با Gruzin در “و عدالت برای همه” و “برای پسران” ، با ویلیامز در “فیتزویلی” و “پیت و تیلی” ، با جانی ماندل در “آرزوهای تابستانی ، رویاهای زمستانی” و “هارپر” ، با منچینی در “شاد و Khorram” جان باری در “خارج از آفریقا” و با هاوارد در “Prance of Press” بود.
خوانندگانی که آهنگ های برگمن را علاوه بر سیناترا ، استراساند و چارلز اجرا می کردند ، شامل فرد استر ، نیل الماس ، تونی بنت ، مورین مک گاوورن ، مایکل فینستین ، پتی آستین و جیمز اینگرام بودند.
Bergmans در سال 6 وارد سالن ترانه سرایی ترانه سرا شد و جایزه Mercer Johnny را در سال 2 دریافت کرد.
آنها جایزه زندگی حرفه ای را از آکادمی ملی ترانه سرا دریافت کردند و فرماندار انجمن ملی علوم ضبط و علوم (NARAS) را در سال 2 و هیئت امناء انجمن دریافت کردند.
بازماندگان این خانواده دخترشان ، جولی و یک نوه هستند. به گفته سخنگوی خانواده برای جشن صدمین سالگرد که قبلاً در سالن Broad Stage در سانتا مونیکا ، کالیفرنیا برنامه ریزی شده بود (با مهمانانی مانند ست مک فارلین ، مایکل فینستین ، دیو گروزین و جکسون براون) ، این جشن به عنوان یک جشن برگزار می شود.