امسال اولین باری بود که از هوش مصنوعی نه تنها به عنوان یک پدیده جدید و نوظهور، بلکه برای کار نیز استفاده کردم. من فکر می کنم این برای بسیاری از مردم صادق است. ما اکنون در آغاز یک رونق عظیم فناوری هستیم.
این یک زمان هیجان انگیز و گیج کننده است، پر از عدم اطمینان در مورد چگونگی شکل گیری هوش مصنوعی در سال های آینده، اما اکنون واضح تر از همیشه است که چگونه می توان از هوش مصنوعی برای بهبود بهره وری و گسترش استفاده کرد. دسترسی به آموزش، مراقبت های بهداشت روانی و غیره.
کار من همیشه در یک ایده اصلی ریشه دارد: نوآوری کلید پیشرفت است. به همین دلیل مایکروسافت را راه اندازی کردم. به همین دلیل است که ملیندا و من بیش از دو دهه پیش بنیاد گیتس را راه اندازی کردیم و به همین دلیل است که زندگی در سراسر جهان در قرن گذشته بسیار بهبود یافته است.
از سال 2000، تعداد کودکانی که قبل از 5 سالگی می میرند تقریباً به نصف کاهش یافته است و نوآوری دلیل بزرگی برای این امر است. دانشمندان راه‌های جدیدی برای ساخت واکسن‌هایی ابداع کردند که سریع‌تر و ارزان‌تر بودند، اما به همان اندازه ایمن بودند. آنها مکانیسم‌های انتقال جدیدی را توسعه دادند که در دورافتاده‌ترین مکان‌های جهان کار می‌کرد و دسترسی به کودکان بیشتری را ممکن می‌کرد، و واکسن‌های جدیدی ساختند که از کودکان در برابر بیماری‌های کشنده مانند روتاویروس محافظت می‌کرد.
منابع محدود
در دنیایی با منابع محدود، باید راه‌هایی برای به حداکثر رساندن تأثیر پیدا کنید. نوآوری کلید دریافت بیشترین سود از هر دلاری است که خرج می شود و هوش مصنوعی آماده است تا اکتشافات جدید را با سرعتی که قبلاً دیده نشده سرعت بخشد. یکی از بزرگترین تأثیرات آن تا کنون، توسعه داروهای جدید است. ابزارهای هوش مصنوعی می توانند به طور قابل توجهی روند کشف دارو را سرعت بخشند و برخی از شرکت ها در حال حاضر روی داروهای سرطان ساخته شده از این طریق کار می کنند. اولویت اصلی بنیاد گیتس در زمینه هوش مصنوعی این است که اطمینان حاصل شود که این ابزارها برای رسیدگی به مسائل بهداشتی مانند ایدز، سل و مالاریا که به طور نامتناسبی بر فقیرترین مردم جهان تأثیر می گذارد، استفاده می شود.
تحقیقات شگفت انگیز
من معتقدم پتانسیل زیادی برای استفاده از هوش مصنوعی برای بهبود زندگی در کشورهای با درآمد کم و متوسط وجود دارد. اخیراً در سفری به سنگال با چندین نوآور از کشورهای در حال توسعه آشنا شدم. آنها تحقیقات شگفت انگیز هوش مصنوعی را با این هدف انجام می دهند که روزی به نفع مردم در جوامع خود مورد استفاده قرار گیرند. بسیاری از کارهای آنها هنوز در مراحل اولیه توسعه است، اما زمینه را برای رونق فناوری در اواخر دهه 2020 فراهم می کند. مقدار قابل توجهی از خلاقیت را می بینیم.
تلاش مبتکران
تیم‌هایی که من ملاقات کردم در حال تحقیق هستند که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند با پاتوژن‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مبارزه کند، به مردم کمک کند تا خطر HIV خود را بهتر ارزیابی کنند، دسترسی به اطلاعات پزشکی را برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آسان‌تر کند و موارد دیگر. من از اینکه چگونه نوآوران در کشورهای در حال توسعه تلاش می کنند تا با برخی از بزرگترین چالش های پیش روی جوامع خود مقابله کنند شگفت زده شده ام. این آمار وحشتناک را در نظر بگیرید: هر 2 دقیقه یک زن در هنگام زایمان یا در دوران بارداری جان خود را از دست می دهد. تیمی از هند امیدوار است از هوش مصنوعی برای بهبود این وضعیت استفاده کند.
مدل زبان بزرگ ARMMAN روزی به عنوان کمکی برای کارکنان بهداشتی که در درمان حاملگی های پرخطر فعال هستند عمل می کند. این را می توان در هر دو زبان انگلیسی و تلوگو (یکی از زبان های رایج در هند) استفاده کرد و بهترین بخش این است که به طور خودکار با سطح تجربه شخصی که از آن استفاده می کند تنظیم می شود. چه یک پرستار تازه کار یا یک ماما با چندین دهه تجربه.
من معتقدم پتانسیل زیادی برای استفاده از هوش مصنوعی برای بهبود زندگی در کشورهای با درآمد کم و متوسط وجود دارد. اخیراً در سفری به سنگال با چندین نوآور از کشورهای در حال توسعه آشنا شدم. آنها تحقیقات شگفت انگیز هوش مصنوعی را با این هدف انجام می دهند که روزی به نفع مردم در جوامع خود مورد استفاده قرار گیرند. بسیاری از کارهای آنها هنوز در مراحل اولیه توسعه است، اما زمینه را برای رونق فناوری در اواخر دهه 2020 فراهم می کند.
مقدار قابل توجهی از خلاقیت را می بینیم. تیم‌هایی که من ملاقات کردم در حال تحقیق هستند که چگونه هوش مصنوعی می‌تواند با پاتوژن‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک مبارزه کند، به مردم کمک کند تا خطر HIV خود را بهتر ارزیابی کنند، دسترسی به اطلاعات پزشکی را برای کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آسان‌تر کند و موارد دیگر. من از اینکه چگونه نوآوران در کشورهای در حال توسعه تلاش می کنند تا با برخی از بزرگترین چالش های پیش روی جوامع خود مقابله کنند شگفت زده شده ام.
این آمار وحشتناک را در نظر بگیرید: هر دو دقیقه یک زن در هنگام زایمان یا در دوران بارداری جان خود را از دست می دهد. تیمی از هند امیدوار است از هوش مصنوعی برای بهبود این وضعیت استفاده کند. مدل زبان بزرگ ARMMAN روزی به عنوان کمکی برای کارکنان بهداشتی که در درمان حاملگی های پرخطر فعال هستند عمل می کند. می توان از آن به دو زبان انگلیسی و تلوگو استفاده کرد و بهترین بخش این است که به طور خودکار با سطح تجربه شخصی که از آن استفاده می کند تنظیم می شود. چه یک پرستار تازه کار یا یک ماما با چندین دهه تجربه.
چنین پروژه هایی راه درازی در پیش دارند. موانع مهمی مانند نحوه افزایش مقیاس پروژه ها بدون از دست دادن کیفیت و نحوه دسترسی کافی برای اطمینان از کارکرد آنها در طول زمان باقی مانده است.
برای به حداکثر رساندن مزایای آنها، باید به برخی از خطرات گسترده‌تر مرتبط با هوش مصنوعی، از جمله سوگیری و توهم، توجه کنیم. هذیان به زمانی اشاره دارد که یک سیستم هوش مصنوعی با اطمینان ادعایی می کند که درست نیست، که می تواند در زمینه پزشکی فاجعه بار باشد. برخی از محققان فکر می کنند توهمات یک مشکل ذاتی در فناوری هوش مصنوعی است، اما من مخالفم. من خوشبین هستم که در طول زمان می توان مدل های هوش مصنوعی را برای تشخیص واقعیت از غیرواقعی آموزش داد. به عنوان مثال، OpenAI در این زمینه کار امیدوارکننده ای انجام می دهد. (مایکروسافت یک سرمایه گذار و شریک اصلی در OpenAI است.)
ما همچنین باید مطمئن شویم که محصولات هوش مصنوعی برای افرادی که از آنها استفاده می کنند طراحی شده است. برای مثال، من در مورد معلمی مبتنی بر هوش مصنوعی به نام Somanasi هیجان‌زده هستم. ابزارهای آموزشی هوش مصنوعی که امروزه به صورت آزمایشی مورد استفاده قرار می گیرند بسیار مهم هستند. این برنامه برای هماهنگی با برنامه درسی محلی کنیا نوشته شده است و همچنین با در نظر گرفتن زمینه فرهنگی طراحی شده است تا برای دانش آموزانی که از آن استفاده می کنند احساس آشنایی داشته باشد.
اگر اکنون سرمایه گذاری هوشمندانه انجام دهیم، هوش مصنوعی می تواند جهان را به مکانی عادلانه تبدیل کند. این می تواند فاصله زمانی بین دریافت نوآوری توسط فرد ثروتمند و دریافت نوآوری توسط فرد فقیر را کاهش دهد یا حتی آن را از بین ببرد. در کشورهای پردرآمد مانند ایالات متحده، من معتقدم که ما 18 تا 24 ماه با سطوح قابل توجهی از پذیرش هوش مصنوعی توسط جمعیت عمومی فاصله داریم. در کشورهای آفریقایی، من انتظار دارم که در سه سال یا بیشتر سطح قابل مقایسه ای از استفاده را ببینم. هنوز یک شکاف وجود دارد، اما بسیار کوتاهتر از تاخیرهایی است که در سایر نوآوری ها دیده ایم.
بستن این شکاف کلیدی برای کاهش نابرابری در سراسر جهان است. حتی در این زمان‌های چالش‌برانگیز، وقتی به این فکر می‌کنم که چگونه می‌توان از هوش مصنوعی برای ارائه فناوری‌های تغییردهنده بازی به افرادی که سریع‌تر از همیشه به آنها نیاز دارند، استفاده کرد، به آینده خوشبین هستم.