موزه ملی ایران به تازگی ابتکار هیجان انگیز را برای معرفی گنجینه های ارزشمند تاریخی خود با ساخت فیلم های کوتاه آغاز کرده است.
در میان نکات برجسته ای که به این شکل معرفی شده است ، فلوت استخوان شگفت انگیز به حدود 5 سال باز می گردد ، که ممکن است یکی از قدیمی ترین سازهای موسیقی شناخته شده در جهان باشد.
این فلوت ماقبل تاریخ در طول کاوش های باستان شناسی دهه 1980 در تپه های راهب چاککام در نزدیکی شهر تاریخی شاهرود در شمال شرقی ایران کشف شد.
شهروود در استان سمنان است و به دلیل مناظر متنوع ، اماکن باستانی و پیوند آن به جاده ابریشم مشهور است. سایت Discovery ، The Flint ، یکی از مهمترین شهرک های نوسنگی در ایران است.
سد
نگاهی دقیق تر به فلوت 5 ساله
به گفته دکتر فریدون بیگلاری ، معاون مدیر موزه ملی ایران ، که با Tehran Times صحبت کرده است ، این فلوت از یک استخوان پرنده بزرگ و مهاجر ساخته شده است و چهار سوراخ اصلی برای انگشتان و یک سوراخ اضافی در انتها دارد که این نشانه مهارت پیچیده موسیقی باستانی است. استخوان طولانی این پرنده داده های ارزشمندی را در مورد فرآیند ساخت این ابزار باستانی با کمک ابزارهای سنگی تراشیده و اثرات روی سطح آن ارائه می دهد.
در حال حاضر ، تلاش برای بازسازی این فلوت باستانی با کمک مواد مشابه انجام می شود. این موزه با همکاری یک نوازنده حرفه ای ، قصد دارد صدای تولید شده توسط این ساز شگفت انگیز را بازآفرینی کند. چیزی که ممکن است به ما اجازه دهد بعد از هزاران سال صدای موسیقی نوسنگی را بشنویم.
نقش موسیقی در ایران باستان
دکتر بیگر معتقد است که فلوت های استخوان ، مانند نمونه کشف شده در سنگ فلینت ، در جوامع اولیه بشری کاربردهای زیادی داشته است. این ابزارها می توانند در آیین های معنوی ، مراسم انبوه یا حتی در فعالیت های عملی مانند رانندگی دام یا ارسال پیام از مسافت های دوردست مورد استفاده قرار گیرند.
چنین فلوت هایی با مراحل اولیه شکل گیری موسیقی در قالب یک ابزار بیان اجتماعی و فرهنگی مشهود است و اهمیت صدا و ریتم را در زندگی افراد ماقبل تاریخ نشان می دهد. این یافته ها نشان می دهد که موسیقی از اولین بار نقش مهمی در ارتباطات ، آیین ها و هماهنگی جمعی ایفا کرده است.
این سایت یک توالی مداوم از دنباله فرهنگی از هزاره هفتم به هزاره پنجم هزاره پنجم قبل از میلاد را در بر می گیرد و انتقال از سبک زندگی نوسنگی بدون سفال به اولین جوامع مبتنی بر مس را مستند می کند. سفال کشف شده در این مکان ، از دیدگاه نور ، دارای ویژگی های مشترک فرهنگ جاتون در ترکمنستان و مراحل ابریشم I و II در ایران است.
یافته های این منطقه شامل اولین اشیاء مس ، چهره های انسانی و حیوانات و نوآوری های معماری است. عناصری که به یک تغییر اساسی در ساختار اجتماعی و فرهنگی جوامع آن دوره شهادت می دهند.
امروزه چندین اثر از این سایت از جمله فلوت استخوان در تالار نوسنگی موزه ایران باستان در تهران نگهداری می شود. در ماه های اخیر ، این موزه به مردم این امکان را داده است که با انتشار محتوای آموزشی و فیلم های مستند در رسانه های اجتماعی مانند اینستاگرام و دستگاه ، با میراث فرهنگی غنی ایران به روشی جدید و پویا آشنا شوند.