5 مکان توریستی در جهان که «زنان» حق ورود به آن‌ها را ندارند

شاید عجیب به نظر برسد، اما مکان‌های «توریستی» در دنیا وجود دارند که هیچ زنی حق ندارد در آن قدم بگذارد. این مکان ها نه تنها به خاطر مناظر دیدنی و یا اهمیت تاریخی شان معروف هستند، بلکه به دلیل ممنوعیت ورود گردشگران زن در جهان نیز شهرت دارند.

دلایل این ممنوعیت ها متفاوت است; از باورهای مذهبی کهن گرفته تا محدودیت های اخلاقی و سوابق تاریخی. پراکندگی جغرافیایی این مکان ها نیز جالب توجه است. از آلمان و یونان در اروپا گرفته تا افغانستان و ژاپن در غرب و شرق آسیا.

1. کوه آتوس، یونان

برای بیش از 1000 سال، زائران و راهبان ارتدکس از ده ها صومعه ارتدکس در کوه آتوس بازدید کرده اند. مجموعه ای از ساختمان ها واقع در شبه جزیره ای در شمال یونان که به خاطر مناظر دیدنی و مجموعه های هنری کمیاب شهرت دارد. اما در تمام این هزار سال، یعنی از سال 1046 میلادی، ورود زنان و حتی حیوانات ماده (به جز گربه ماده) به این منطقه ممنوع بوده است.

صومعه‌های این کوه به دو دلیل ورود زنان را ممنوع کرده‌اند: یکی اینکه حضور زنان باعث اختلال در تمرکز راهبان بر واجبات دینی می‌شود. و ثانیاً، سنت ارتدکس کوه آتوس را متعلق به مریم مقدس می داند و بر این اساس، هیچ زن دیگری نباید در زمین مقدس آن قدم بگذارد.

2. کوه Umine، ژاپن

4

اگر فکر می کنید کوه های دیگر دنیا به روی زنان باز است، در اشتباهید! کوه اومینه ژاپن که در جزیره هونشو قرار دارد و به دلیل اهمیت مذهبی و میراث فرهنگی خود شناخته شده است، مانند کوه آتوس به روی زنان بسته است. این کوه که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است، به دلیل نقش معنوی آن حائز اهمیت است. زیارتگاه ها و زیارتگاه های شینتو و بودایی این منطقه مدت هاست که راهبان، مسافران و حتی افراد سلطنتی را به خود جذب کرده اند. کسانی که مسیرهای کوهستانی سرسبز و ناهموار آن را طی می کنند از مناظر کوهستانی بی نظیر و آرامش بخش آن لذت می برند.

اما ورود زنان به قله امینه بیش از 1000 سال است که ممنوع بوده است. این ممنوعیت هم برای جلوگیری از «انحراف» زائران مرد و هم به دلیل ممنوع بودن حضور زنان حائض در مراسم مذهبی اعمال شد.

3. جزیره اوکیناوا، ژاپن

3 1

یکی دیگر از مکان های مقدس در ژاپن نیز به زنان اجازه نمی دهد: جزیره اوکینوشیما. این جزیره کوچک که در نزدیکی فوکوئوکا قرار دارد و توسط گروهی از راهبان شینتو اداره می شود، به عنوان “خدا” در نظر گرفته می شود و به همین دلیل توسط یونسکو به عنوان “نمونه استثنایی از سنت پرستش جزیره” معرفی شده است. خاستگاه سنتی پرستش این جزیره در واقع حول محور سه الهه دریایی است که در سه زیارتگاه در اوکیناوا قرار دارند و بیش از هزار سال است که باعث شده اند زائران هدایایی مانند آینه، سکه و حلقه های طلا را از شبه جزیره کره به جزیره بیاورند.

امروزه این جزیره برای هر دو جنس ممنوع است، اما سالانه صدها مرد برای شرکت در یک جشنواره مذهبی از این جزیره دیدن می کنند. البته در آن زمان تنها پس از استحمام در آب دریا مجاز به پا گذاشتن در سواحل جزیره هستند. اما چرا زنان نمی توانند به آنها بپیوندند؟ در سال 2017، یکی از مقامات توضیح داد که سفر کوتاه به جزیره برای زنان بسیار خطرناک تلقی می شود و آنها برای امنیت خود اجازه ورود به آن را ندارند.

4. Herbertstrasse، آلمان

2 1

در اروپا محله ای نیز وجود دارد که گردشگران زن در آن ممنوع هستند: Herbertstrasse. این محله بدنام در شهر هامبورگ است. خیابانی که ورود زنان به آن ممنوع است (به جز زنانی که در آنجا تن فروشی می کنند).

Herbertstrasse یک خیابان فرعی کوچک است که به خاطر چراغ‌های نئونی و پنجره‌هایی که در پشت آن صدها زن نیمه برهنه کار می‌کنند، مشهور است. بازدیدکنندگان از این خیابان ابتدا باید از موانع فلزی بزرگی عبور کنند که روی آن تابلوهایی به وضوح ورود هر گردشگر مرد یا زن زیر 18 سال را ممنوع می کند.

تاریخچه نصب این موانع نیز جالب است. زمانی این خیابان به روی همه باز بود، اما این وضعیت در سال 1933 تغییر کرد. یعنی زمانی که نازی‌ها که به تازگی به قدرت رسیده بودند، خیابان را با موانعی برای مدیریت آن به عنوان بخشی از روند کنترل فحشا و فساد در روزهای اولیه نازیسم مسدود کردند.

گفتند می خواهند از آلوده شدن اخلاق آلمانی ها جلوگیری کنند. این دلیل محدود کردن محل زندگی روسپی ها بود. اگرچه آن دوران در آلمان مدت‌هاست که گذشته است، دروازه‌ها و ممنوعیت بازدیدکنندگان زن همچنان پابرجاست.

5. پارک ملی بند امیر افغانستان

1 2

پارک ملی بند امیر در ولایت بامیان که به گرند کنیون افغانستان نیز معروف است، اولین پارک ملی در نوع خود در افغانستان است که بیش از 320 کیلومتر دریاچه های دیدنی، صخره های مرتفع و سدهای طبیعی شهرت دارد. این پارک ملی که در سال 2009 افتتاح شد و نامزد یونسکو شد، زمانی به عنوان نماد پیشرفت افغانستان پس از جنگ مورد ستایش قرار گرفت و حتی اولین محیط بانان زن این کشور را به کار گرفت. با این حال، در سال 2023، دولت طالبان اعلام کرد که ورود بازدیدکنندگان زن به پارک ملی بند امیر به دلیل نقض قانون ممنوع است. همچنین جنگجویان طالبان در ورودی های پارک مستقر شده اند تا از ورود زنان جلوگیری کنند.

اهالی بند امیر گزارش می دهند که پس از اجرای این ممنوعیت، گردشگری در آنجا کاهش یافته است. در حال حاضر تنها زنانی که می توانند از این منطقه زیبا لذت ببرند ساکنان این منطقه هستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *