یک گنج عظیم ، از جمله حدود یک و نیم تن سکه های برنز از سلسله تنگ (1 تا 2 میلادی) و سونگ (1 تا 2 میلادی) ، در روستای Schuangdon در استان جیانگسو در شرق چین کشف شد. این سکه ها با تشک بسته شده و مرتباً مرتب می شدند.
به گفته باستان شناسان ، این سکه ها در شرایط خوبی حفظ می شوند و بیشتر آنها نوشته های قابل خواندن دارند که آنها را تحقیقات بسیار ارزشمندی می کند.
محققان می گویند که در چین باستان معمول بود که آنها را در زیر زمین دفن کند تا از اشیاء ارزشمند مانند چینی ، سکه ، ابزار فلزی و سایر دارایی ها محافظت کند.
چاه ها همچنین در اطراف گنج پیدا شده بودند و از آنجا که این منطقه نزدیک به خط مقدم بین نیروهای سلسله های سونگ و جین بود ، محققان گمان می کنند که ممکن است محل اردوگاه نظامی باشد.
بیشتر سکه های این گنج ، نوع ون نوع سلسله سونگ است. سکه های برنز در آن زمان متداول بودند ، اما کمبود شدید مس منجر به تولید سکه های با کیفیت پایین در جنوب جنوبی (1 تا 2) شد. سکه سخت بود و خیلی زود زنگ می زد.
فقدان سکه های برنز باعث شد دولت در سال حقوق سربازان را به نصف کاهش دهد و این به تدریج پایه و اساس پول کاغذ را فراهم می کند. در سال 9 ، دولت چین تصمیم گرفت نیمی از مالیات ها را با اسکناس های کاغذی Huzie بپردازد.