این اتاق با روی هم چیدن یازده ردیف تخته سنگ با اندازه نسبتاً منظم ساخته شده و سقف آن از سنگ های بزرگ و مسطح ساخته شده است. دیوارهای داخلی نیز گچ بری شده بود. داخل مقبره یک تابوت برنزی U شکل بود که شبیه وان حمام بود که شامل بقایای اسکلت یک فرد، دستههای پارچههای نخی، تعداد زیادی پلاکهای نازک طلا، یک حلقه طلا، یک خنجر و یک لوله نقرهای برای نوشیدن و صاف کردن مایعات بود. بیرون تابوت نیز مجموعه ای متنوع از اشیاء فلزی وجود داشت. شامل یک شمعدان، یک فنجان نوشیدنی و یک کاسه برنزی بزرگ با نقش و نگار.
تابوت برنزی که جسد شخص را در آن گذاشته بودند
در میان اشیای منحصر به فرد آرامگاه ارژن، حلقه طلایی جایگاه برجسته ای دارد. اثری که از نظر هنری و معنایی یکی از شاخص ترین نمادهای هویت صاحب آرامگاه به شمار می رود. انگشتری که به دلیل داشتن نمادهای قدرت و سلطنت به «حلقه قدرت ارجان» معروف است.
این شی طلایی در ناحیه قفسه سینه متوفی یافت شده و به دلیل عدم بیان دقیق تر، در تحقیقات به آن انگشتر می گویند، هرچند شکل آن با حلقه های معمولی متفاوت است. ساختار آن از یک قسمت لولهای شکل و منحنی تشکیل شده است که در دو انتها با صفحات دیسک مانند گسترده ختم میشود. هر دو دیسک دقیقاً یکسان تزئین شده اند و این تقارن از همان ابتدا بر جنبه نمادین و آیینی آن تأکید می کند.
کتیبه روی حلقه قدرت که دو شیر بالدار و یک درخت نخل را نشان می دهد
روی سطح هر دیسک، منظرهای دقیق و با جزئیات حک شده است: دو شیر بالدار به شکلی نمادین و آیینی روبهروی یکدیگر ایستادهاند و در میان آنها درختچهای کوچک به شکل نخل قرار دارد. این ترکیب در زمینه ای کوهستانی قرار دارد و کل صحنه در یک نوار دایره ای با نقوش طناب محصور شده است. چیدمان عناصر یادآور زبان بصری هنر دربار و نمادهای قدرت، حفاظت و نظم کیهانی در سنت های ایلامی و آشوری است.
انگشتر طلای ارژن 237 گرم وزن و ابعاد آن 176 میلی متر ارتفاع و 112 میلی متر عرض تخمین زده شده است. اندازه ها نشان می دهد که با یک شی کاملا تشریفاتی و نمادین روبرو هستیم نه یک زینت روزمره. کیفیت بالای ساخت، دقت در حکاکی و هماهنگی کامل عناصر بصری این اثر را مرهون محصول یک کارگاه نخبه و درباری می داند.
کتیبه ای به سبک نو ایلامی که بر روی این انگشتر حک شده است، نام صاحب آن را آشکار می کند: «کیدین هوتران، پسر کورلوش». این کتیبه انگشتر را از یک شی صرفا هنری فراتر می برد و آن را به یک سند هویتی و تاریخی تبدیل می کند. نشانی از موقعیت اجتماعی، شأن سیاسی و احتمالاً نقش آیینی فرد مدفون در این آرامگاه.
یک جام برنزی در مقبره پیدا شد
از نظر سبک، انگشتر طلای ارژن با کاسه، شمعدان و جام موجود در آرامگاه هماهنگی قابل توجهی دارد. تا آنجا که محققان معتقدند، همه آنها توسط یک کارگاه واحد و شاید حتی توسط یک هنرمند ساخته شده اند. این اثر نمونه بارز آن چیزی است که «مکتب هنری ارجان» نامیده می شود: هنری که آموزش آشوری را با سنت های بومی ایلامی در می آمیزد و زبان تصویری جدید و مستقلی را خلق می کند.
در نهایت انگشتر طلای ارجان نه تنها شاهکار فلزکاری قرن هفتم و ششم قبل از میلاد است، بلکه سند روشنی از تداوم فرهنگی، قدرت نمادگرایی و نقش فعال عیلام در شکل گیری دنیای فکری و هنری پیش از هخامنشیان است. پیوندی که گذشته عیلام را به آینده ایران باستان پیوند می دهد.