این کاتالوگ را تصور کنید که پس از اختراع ماشین چاپ ، او در حال نوشتن متنی بود که بارها و بارها نوشته بود. او چه احساسی داشت؟ او احتمالاً با خودش فکر کرده است ، “من بیهوده چه می کنم!” امروزه ، بسیاری از افراد وقتی مجبور به نوشتن متونی هستند که طولانی تر از سی کلمه هستند ، این احساس را دارند. آنها با خود می گویند: چه کسی چنین متن طولانی را می خواند؟ نکته تلخ این است که آنها خیلی فکر نمی کنند. خواندن متن های طولانی انسان دشوار بوده است.
ماه گذشته مجموعه ای از ناشران ، محققان ، کتابداران و نویسندگان در سراسر جهان ، با انتشار “مانیفست خواندن لیبلینا” ، گفت: خواندن دیجیتال در حال از بین بردن عادت های “خواندن عمیق” در بین ما است.
دستگاه های دیجیتالی انسانهای امروز را از هر دوره دیگری در تاریخ بشر “بیشتر” کرده اند. اما آنها دیگر نمی خوانند. خواندن دیجیتال به طور فزاینده ای به یک تجربه تکه تکه ، کوتاه ، سطحی و گذرا تبدیل شده است. بنابراین ممکن است ما روزانه کلمات زیادی را بخوانیم ، اما همه آنها به شکل متن چند کلمه ای یا در نهایت متون چند خط هستند. حال اگر بخواهیم همان تعداد کلمات را به شکل یک متن بخوانیم ، دشواری زیادی خواهیم داشت. زیرا درک طولانی متن به مهارتهای “خواندن عمیق” نیاز دارد.
خواندن عمیق نقش مهمی در تمدن بشری داشته است. روانشناس و نویسنده آمریکایی استیون پینگر با خواندن متون طولانی در بین عموم مردم از اواخر قرن هفدهم ، توانایی “همدردی” در بین انسان ها را افزایش داد.
با خواندن متون دقیق در مورد زندگی سایر انسانها ، مردم توانستند جهان را از چشمان خود ببینند و این توانایی تأثیر قابل توجهی در نگرش آنها بر موضوعاتی مانند برده داری ، شکنجه ، جادوگر ، استبداد و چیزهای دیگر داشت. برای استیون پینکر ، خواندن عمیق به یک “انقلاب با گراند” منجر شد که بعداً منجر به وقایعی مانند انقلاب آمریکا و انقلاب فرانسه شد. آنچه ما را از متون دیجیتالی کوتاه ما محروم می کند ، دقیقاً توانایی دیدن جهان از دیگران است.
ماریان گرگ ، محقق آمریکایی می نویسد: “در دنیای آنلاین ، ما دائماً در حال پیمایش ، خواندن یا ذخیره متون خود هستیم تا آنها را در آینده ای ناشناخته بخوانیم ، زیرا رسانه ها برای خواندن عمیق طراحی نشده اند.”
خواندن دیجیتال یکی از دلایل مهم شیوع “ساده گرایی” در دنیای امروز است. ساده سازی به معنای تمایل به ساده کردن همه چیز پیچیده است. اظهارات و مواضع یک طرفه ، واضح و سر راست ، و برای فرار از درک عمیق و چند جانبه از موضوعات. سیمون کوپر می گوید: استاد ساده گرایانه جهان دونالد ترامپ است. کسی که حتی از “همدلی” انتظار دارد. اما ظهور این نوع سیاستمداران خطری برای جهان است. پینکر می گوید: “هر وقت سیاستمداران به سادگی صحبت می کنند ، منتظر جنگ باشید.”
آنچه شما خوانده اید ، مروری بر یادداشت سیمون کوپر در Financial Times (اسکیت ، اسکن ، پیمایش – سن خواندن عمیق به پایان رسیده است) که در 5 اکتبر منتشر شد.