حمزه صالبی ، فیلمنامه نویس ، اخیراً درباره Pejman Jamshidi و حضور وی در فیلمساز اظهار نظر کرده است که با واکنش حسین فراه باخش روبرو شده است.
صالبی در یک ویدئو گفت: “Pejman Jamshidi بازیگر خوبی است ، اما وقتی مهمات دارد و مهمات وی” متن “است. هیچ متنی در فیلمساز وجود نداشت و از یک اثر واحد استفاده نشده است.
این یکی از مشکلات من با کارگردان بود. پرسیدم چرا کل فیلم شب است؟ آنها گفتند ، “زیرا Pejman در محل کار بود و ما فقط او را در شب داشتیم.” من فکر می کنم این فقط یک توجیه بود ، و آنها نمای بیرونی را از بین بردند.
حسین فراهباخش در پاسخ به ویدئویی در پاسخ به اظهارات حمزه صالبی گفت: “کودک من با افرادی مانند سعید موتالی ، سیروس آلوند ، فرییدون جیرنی ، پارویز نوری ، طاهمین میلانی و … آنها نمی توانید سرفه ای برای من بنویسید.
[…] این فیلمنامه از شب اول بوده است. فیلمنامه و داستان و اصول درام در این داستان شبه حرفه ای. فیلمنامه ای که او نوشت شما برای تهیه کننده نوشت. اگر بازیگر چهره ای نداشته باشد ، همان فیلم ها نمی فروشند. شما فقط برای یک دفتر می نویسید. چرا نمی توانید برای یک دفتر دیگر بنویسید؟ “
اکنون ، صرف نظر از ادبیات و اختلافات کلامی که صالبی و فراهباخ در کنار هم هستند ، یک نکته غیرقابل انکار این است که در سینمای ایران وقتی بازیگر محسوب می شوند ، آنقدر پرشور هستند که واقعاً قابل تصور نیستند. نمونه بارز این حضور Pejman Jamshidi در بسیاری از محصولات سینمایی است که یا منتشر می شوند یا در صف برای غربالگری هستند.
روزنامه Farhikhtgan نکته جالبی را منتشر کرده است: “از 2 آوریل تا امروز ، حدود 5 فیلم در سینماها در سراسر کشور اکران شده اند و در نقش های اصلی آن بیش از 2 تا 5 بازیگر نقش داشته اند. در این لیست از 4 و چند بازیگر ، نام چندین بازیگر دائمی تکرار می شود ؛ Pejman Jamshidi یک نقش رکورددار است.
در شش ماه گذشته ، جمشیدی در سه فیلم و سه سیستم عامل بازی کرده است ، این بدان معنی است که هر دو ماه یک پروژه است. “با این حال ، یک پروژه سینمایی به طور معمول 2 تا 6 ماه پیش تولید و تولید طول می کشد.”
طبق عرف سینما ، اگر این بازیگر هر سال دو فیلم بازی کند ، او یک بازیگر خوش شانس و البته پرکار است. با این حساب ، اگر یک بازیگر بتواند در سی ماه چهار فیلم بازی کند ، او همان نام مستعار خوش شانس و خوش شانس را خواهد داشت.
اکنون ، مانند Pejman Jamshidi ، واقعاً یکی از شگفتی های سینمای ایران است که ممکن است به ندرت در جای دیگر جهان یافت شود. در حال حاضر پنج فیلم با Jamshidi در همان زمان بازی می کنند: دایناسور ، نجار ، خانه ارواح ، جزایر قناری و قسطنطنیه!
واقعیت این است که اگر فیلمنامه ها و شکل فیلم هایی که به عنوان مثال Pejman Jamshidi بر اساس استانداردها و استانداردهای معمول سینما ساخته می شود ، هیچ بازیگری نمی تواند در این تعداد فیلم و سریال ظاهر شود.
آنها باید به هر طریقی و غیره از محل کار کمرنگ شده باشند تا جمشیدی بتواند چنین منطقه ای را پیدا کند.

این انتخاب شخصی اوست که خود Pejman Jamshidi اصرار دارد که روند کار را ادامه دهد ، اما تکرار مداوم بازی به همان سبک می آید و مخاطب را لاستیک می کند. از آنجا که این اتفاق می افتد ، فیلم های Pejman Jamshidi ، مانند Ghost House و Canary ، فروش را که انتظار می رفت دریافت نکردند.
با این حال ، خواه آن را دوست داشته باشیم یا نه ، او هنوز هم Pejman Jamshidi است ، و نام او برای آوردن اولین موج مخاطبان به سینما کافی است ، اما این را می توانیم مخاطبان بعدی را برای دیدن فیلم ، فیلم و کیفیت آن ترغیب کنیم.
در حقیقت ، اگر فیلمساز یا تهیه کننده فقط ستاره های فیلم خود را علاقه مند کند و به سایر ستون های فیلم مانند فیلمنامه توجه نکند ، مطمئناً مشکلاتی وجود خواهد داشت که بیشتر از همه فیلم ها و فیلمسازان هستند که آن را مضر می دانند.
بنابراین اگر این گزاره مبنی بر اینکه Pejman Jamshidi احتمالاً فقط یک فیلم در شب است ، زیرا روز نیز در کار دیگری درگیر است ، اولین اشتباه توسط یک فیلمساز و تهیه کننده انجام می شود تا از چنین شرایطی خودداری کند. بعد ، مخاطب و در طولانی مدت ستاره ای مانند Pejman Jamshidi و …
البته امیدوارم که این فقط شایعه ای باشد که حمزه صالبی مطرح کرده است.