پروین بی شک اولین زنی بود که نشان داد در عرصه بلاغت از مردان پیشی می گیرد و شعر او دست کمی از شعر مردان برجسته معاصر ندارد… بی شک او مظهر زنی پاکدامن و نمونه است و هیچ گاه شوخ طبع. و فحاشی که در اشعار دیگر شاعران زن دیده می شود. و از جمله من دیده می شود که در بارگاه او وجود ندارد
رخشنده اعتصامی معروف به پروین در چهارم اسفند 1285 در شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش یوسف اعتصامی آشتیانی (اعتصام الملک) از آقایان خوش نام و فرهنگ دوست بود و در آن زمان با ماهنامه ادبی «بهار» همکاری می کرد. پروین جوان بود که پدرش به عنوان نماینده مردم تبریز در مجلس شورای ملی انتخاب شد و خانواده را به تهران منتقل کرد. پروین از 7 سالگی شعر گفتن را آغاز کرد و کم کم در این کار چنان تبحر یافت که از او به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایرانی» یاد می شود.
دیوان اشعار او مشتمل بر 2500 بیت است و دلیل اصلی شهرت او استفاده از سبک «مناظره» است. بحث هایی که از آنها نتایج اخلاقی گرفته می شود. پروین اعتصامی سرانجام در فروردین 1320 در سن 35 سالگی بر اثر بیماری حصبه درگذشت و در آرامگاه خانوادگی خود در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. 32 سال بعد در اسفند 1352 و به مناسبت شصت و هفتمین سالگرد تولدش، سیمین بهبهانی، غزلسرای فقید معاصر، در روزنامه (23 اسفند 52، ص 21) درباره او نوشت: