30 مه ، تولد Homayoun Shajarian است. خواننده ای که در کنار نام پدرش ، محمد رضا شجاریان ایستاده است ، اما راه خود را به تنهایی طی کرده است و امروز به یکی از برجسته ترین و محبوب ترین صداهای موسیقی ایرانی تبدیل شده است. او وارث یک میراث عالی است ، اما خودش به میراث جدیدی تبدیل شده است.
من داستان “Homayoun Shajarian” را نوشتم و برای تولد هومایون شاجاریان و نکات ذکر شده هنوز بافندگی است و به هر حال ، چند نکته دیگر نیز می توان اضافه کرد: با وجود شهرت بیشتر ، Homayoun Shajariar همیشه چهره ای عادلانه و غیرقابل توصیف بوده است.
Homayoun Shajarian امروز نه تنها یک خواننده است. او یک شخصیت فرهنگی است که موسیقی را نه تنها به عنوان زیبایی شناسی ، بلکه به عنوان یک زبان بیان جمعی نیز درک می کند. اگر پدرش صدای نسلی از دوستداران ردیف و دستگاه بود ، هومایون نسلی است که به دنبال پیوند زنده و معنادار با هویت خود در سنت و تغییر است.
اکنون همان مقاله را در سال 1399 بخوانید:
31 مه ، تولد هومایون شاجاریان است ، نام او نیازی به معرفی ندارد زیرا او نمی داند که او فرزند شجاریان بزرگ (آهنگ خسرو در ایران) است. اما در توییتر ، حدود یک ماه پیش ، آنها یک توییت شدند که این بود:
“رفیق یک داروخانه در نیمه شب هومایون شاژاریان بود که به Dexame (Dxamethasone) می آمد ، اما او آن را نمی دانست. من توضیح می دهم که من یک کنسرت در خارج از کشور دارم ، من قصد دارم فرودگاه را پخش کنم. نام شما را می گویم؟ او گفت: شما با آقای Shajarian رابطه دارید؟” او گفت:
البته بعداً توضیح داده شد كه این اتفاق چند سال پیش رخ داده است ، اما اکنون جدا از واقعیت یا تصور این توئیت ، پسر شاجاریان به اندازه نعمت بزرگ بود.
همان رابطه با یک پدر و پسر ، زیرا او بزرگترین شانس زندگی او است ، می توانست بزرگترین سد او باشد. از آنجا که بیرون آمدن از سایه یک نام بزرگ مانند محمد رضا شجاریان به سادگی نیست ، و هویت مستقل از خود پیدا کردن تقریباً غیرممکن است ، اما هومایون با آموزش چند نفره پدرش ، هوش ، دانش ، شخصیت و مراقبت بوده است.
هر وقت او یا کار او به یاد می آورد ، هیچ کس هرگز آن جمله کلیشه ای و تکراری “من یکسان بود” را بیان نمی کند ، زیرا همه ما می دانیم که Homayoun یک شبه نمی رود یا موقعیت ارثی است که در یک لحظه به دست می آید.
چند استاد آواز و موسیقی ایرانی که هرگز نمی دانند پسران یا دخترانشان کجا هستند و چه مشغول هستند؟ البته و البته پسر محمد رضا شجاریان نقش بزرگی ایفا می کند ، اما این همه چیز نیست.
حاصل هومایون سال به سال پشتکار و پیگیری. رشد ماه -ماه ؛ هفته -تجدید نظر و تجدید نظر در هفته ؛ روز ، تا روز تمرین ؛ ساعت به ساعت مراقبه و مراقبت از خود و لحظه به لحظه هدف.
هومایون شاجاریان نمونه بارز این معنی است: “ارزش انسان چیزی نیست که در یک وضعیت خاص یا یک خانواده خاص برای تولد آنها اتفاق می افتد ، بلکه ارزش هر انسانی دستاورد دستاورد در زندگی است.”
در سالهای اخیر ، Homayoun قطعات و آلبوم هایی را با برادران پورنازری (Tahmors و Sohrab) منتشر کرده است که به طور گسترده ای مورد استقبال آلبوم ها قرار گرفته است: “فرشته من و نه شیطان” و “حجاب خواب”. در این بخش های شعر و موسیقی ، علاوه بر ریشه در همان موسیقی واقعی ایرانی ، اما همچنین از نظر عاطفی حضور دارد ، نسل جوان و پدران و مادران آنها همگی با این قطعات همراه هستند.
اما اگر می خواهیم نمونه ای معقول از کیفیت و توانایی آواز Homayoun Shajarian را ذکر کنیم ، باید به “اشتیاق” توسط محمد رضا درویشی ، آهنگساز برجسته و محقق اشاره کنیم. “جریان” نتیجه پنج سال کار مداوم محمد رضا درویشی در ضبط و نوشتن روایات نوشتاری عبدالقادر ماراگی است. (عبدالقکر ماراگی ، ریاضیدان ، نوازنده و نوازنده قرن نهم آه که در موسیقی “معلم دوم” لقب گرفته است. و به همراه فارابی ، ابوالی سینا ، صفی الدین ارموی و قتب الدین شیرازی ، یکی از بزرگترین قارچین موسیقی ایرانیا).
در فیلم مستند “شش سال و شش قرن” توسط Mojtaba Mirtat (ساخته شده از روند تهیه و ضبط این قطعات) ، محمد رضا شجاریان صریح و بدون پدر و فرزند هومایون در انجام قطعات.
نام تجاری Shajariar یک برند بالا نه تنها در موسیقی بلکه در تاریخ هنری ایرانی است و محافظت از این برند فقط مسئولیت بزرگی را برای فرزندان استاد شاجاریان دارد ، اما اکنون با حضور و موقعیت بالای هومایون در موسیقی دیگر ، به یک رویداد نادر تبدیل شده است. تولدت مبارک