رئیس جمهوری ماده واحده تصویب انتخاب اعضای کمیته های نظارت بر ضوابط نشر کتاب را که در جلسه ۹۲۳ شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید ابلاغ کرد. بر اساس این مصوبه اعضای هیات نظارت بر نشر کتاب بزرگ سال و همچنین کتاب های کودک و نوجوان مشخص شدند.
نکته جالب در مورد اعضای هیئت نظارت بر انتشار کتاب های کودک و نوجوان سن آنهاست و به این ترتیب:
1.محسن فروشندگان چینی 73 ساله
2.محسن پرویز 62 ساله (پزشک عمومی/ معاون فرهنگی وزارت ارشاد در دولت اول احمدی نژاد)
3.جواد بازپرس است 71 ساله
4. مظفر سالاری 63 ساله
5. علیرضا سبحانی نسب 56 ساله
6.جعفر توزنده جانی 63 ساله
7. مژگان شیخی 63 ساله
به این ترتیب میانگین سنی شورایی که قرار است بر انتشار کتاب های کودک و نوجوان نظارت کند 64 سال است!
درست است که اکثر اعضای نامبرده سرشناس و قدیمی هستند و آثارشان در زمینه کتاب کودک به ثبت رسیده است و درست است که خود آقای باجیکیان مسن ترین رئیس جمهور تاریخ ایران است (8 رئیس جمهور قبل از ایشان در سن کمتر از 70، 60 و 50 سالگی رئیس جمهور شده اند) و درست است که دست ایشان در راستای انتصابات بسته شده است، زیرا ممکن است در خط انتصابات، دست ایشان بسته باشد، زیرا ممکن است در راستای انتصابات، انتظار داشته باشد که در مسیر انتصابات، مشکلاتی داشته باشد. اما آیا آنها در دهه 50، 60 و 70 متولد شده اند؟ کسی پیدا نشد؟ یا باید یک سوم از 6 عضو مرد شورای ناظر بر کتاب های کودک و نوجوان روحانی باشند یا اگر برای نام های قدیمی فارغ از سن و سال است، نام هایی مانند هوشنگ مرادی کرمانی و فریدون عموزاده خلیلی به گوش او نرسیده است؟ و آیا سیستم سانسور، مشکلات معیشتی، تغییر ذائقه و وضعیت ادبیات در مدارس و انقلاب دیجیتال مانند گذشته جایی برای کتاب های کودک و نوجوان باقی گذاشته است، به طوری که دغدغه نظارت بر آن باعث می شود افراد بین 63 تا 73 سال آن را انتخاب کنند؟ البته اگر واقعاً انتخابی در کار باشد، چون توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تعیین می شود و در نهایت به امضای آقای رئیس جمهور به عنوان رئیس شورا مزین می شود.
ای کاش آقای وزیر ارتباطات که متخصص هوش مصنوعی هستند به آقای رئیس جمهور می گفتند که دنیا در مدار هوش مصنوعی است و دغدغه شما همچنان نظارت بر قوانین نشر کتاب کودک و نوجوان است؟
ای کاش حداقل شورای دیگری برای رسیدگی به خلاقیت و توانمندسازی و استعدادیابی تعیین می شد و ای کاش یکی به آن ها می گفت با این همه نظارت به کجا رسیدید و چرا از نویسندگان کودک و نوجوانی که در این شرایط آثار درخشانی خلق می کنند خوشتان نمی آید؟