مهدی یزدانی Khorram ، قصه گو و همسر مریم حسینیان ، در مورد اوضاع خود گفت: مریم اکنون پس از شش سال و نیم مبارزه با سرطان ، در حالت اغما قرار دارد. با شروع بیماری وی ، آنها گفتند که شش تا هفت ماه طول خواهد کشید ، اما شش سال و نیم ادامه یافت. او بارها و بارها این بیماری را شکست داده است ، اما اکنون کبد وی غیرفعال شده و در خانه به اکسیژن متصل است.
وی گفت: “بدترین لحظاتی که در ادبیات خوانده ام ، بدترین لحظاتی را که در ادبیات خوانده ام را تجربه کرده ام و طبق خواسته او ، اگر اتفاقی برای او بیفتد ، ما او را به زادگاهش ، مشاد می بریم.”
یزدانی خورام ، که پسری به نام امیر حسین دارد ، همسرش را یک داستان نویس خارق العاده خوانده است که ماهیگیر نبود.
ناشر و روزنامه نگار همچنین در سال 6 به سرقت خانه خود اشاره کردند و گفت: “در آن سال فقط طلا و یادبودهای مریم گرفته شد.” لپ تاپ ها و هارد دیسک هایی که داشتیم روی میز قرار داده بودیم و اتاق خواب خود را کاملاً خرد کردیم. مریم از این موضوع بسیار ناراحت بود.
وی گفت: “چیز دیگری که به مری آسیب رساند جنگ بود.” به دلیل آخرین عمل ، مریم زخم های زیادی داشت و ما نتوانستیم او را به مکان دیگری منتقل کنیم. این او را آزار داد. من دشمنی شخصی با اسرائیل دارم.
ایردی خارام در ادامه از پزشکان مریم حسینیان ، دکتر مهاداد بهللی و دکتر نیکفر و انستیتوی کنترل سرطان ایران (MACSA) تشکر کرد و از تلاش آنها قدردانی کرد.
مریم حسین زاده در تاریخ 1 آوریل در مشهاد است. وی مهندسی خاک خود را از دانشگاه فردووی مشهاد دریافت کرده و لیسانس زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه پام نور مشهاد دریافت کرده است.
کار نویسنده “بهار برای من” ، “لیدی گوزن” ، “ما در اینجا در حال مرگ هستیم” و “نئو -کینگز یا سازش با مورچه های مورچه” است. رمان “بهار برای من برای من” برای اولین بار در سال 6 منتشر شد. اولین رمان مریم حسینیان ، که نیز نامزد بنیاد Houshang Golshiri شد.
مجموعه داستان کوتاه “مار یا انگشت” و تفریح “Logicattir” برای نوجوانان (انتشارات پارس) آثار دیگری هستند.