به گزارش فوریت های نیوز، حمله جمعه شب رژیم صهیونیستی به حومه لبنان در تمامی رسانه ها بازتاب داشت و باعث شد تا تمامی رسانه های مهم اخبار این حادثه را پوشش دهند. بررسی خبر حمله به ضاحیه و شهادت سید حسن نصرالله نشان می دهد که نحوه انعکاس اخبار بمباران بیروت و شهادت سیدمقاومت توسط صدا و سیما جالب نیست و رسانه ملی نمره پایینی می گیرد. در این رابطه
مشکل بزرگ صدا و سیما در انعکاس اخبار روز جمعه و شنبه، برخورد امنیتی همیشگی آن با این رویداد بود که ساعاتی بعد در همه رسانه های اینترنتی و ماهواره ای افشا شد. اگرچه به محض بمباران ضاحیه، شبکه های مختلف رادیویی و تلویزیونی به پوشش اخبار جنگ لبنان پرداختند و برخی شبکه ها نیز این اخبار را با زیرنویس منعکس کردند، اما رویکرد برنامه های خبری رسانه ملی به شدت «امنیتی» و مجری بود. و خبرنگاران آنها اطلاعات را آزادانه منتشر می کردند و از افشای برخی اطلاعات خودداری می کردند.
در همان ساعت اول بمباران مشخص شد که ساختمان های اصلی حزب الله تخریب شده و احتمالاً اعضای ارشد این گروه به شهادت رسیده اند. چند دقیقه پس از این بمباران، شبکه های خبری از احتمال حضور سید حسن نصرالله در ساختمان های ویران شده خبر دادند. این موضوع تا فردا تایید نشد. اما کارشناسان و تحلیلگران احتمال شهادت سید و حضور وی در ساختمان های ویران شده را مطرح کردند.
اما سید و سیما چندان به احتمال شهادت سید حسن نصرالله اشاره ای نکردند. در اخبار جمهوری اسلامی ایران به بمباران ضاحیه اشاره شد، اما از بیان حقایق این حمله هولناک، تعداد تلفات احتمالی و نام افراد برجسته ای که احتمالاً ترور شده اند مانند سید حسن نصرالله و سردار نیل فروشان خودداری کردند.
اگرچه اولین و اصلی ترین وظیفه یک رسانه «انتشار اطلاعات» است، اما اخبار صدا و سیما و برنامه های مختلف خبری و سیاسی سیما به بیان برخی از حقایق کلی و با وجود ابهامات فراوان در خصوص بمباران ضاحیه، به تحلیل های متعدد در این زمینه محدود می شود. مربوط به این حادثه ساعتی پس از حادثه بیروت، چند تحلیلگر در برنامه های مختلف حاضر شدند و به تحلیل این حادثه پرداختند.
تحلیل های ارائه شده توسط کارشناسان رادیو پر از پیش فرض های ایدئولوژیک بود. همین موضوع به دوری مخاطبان از واقعیات حادثه ضاحیه نیز دامن زد. هدف تحلیل سیاسی بررسی ابعاد مختلف یک رویداد مهم سیاسی مانند جنگ است. تحلیلگر وظیفه دارد علت و پیشینه یک حادثه، ابعاد آن حادثه، نتایج آن حادثه و واکنش طرفین درگیر را بررسی کند و ضمن بیان فرضیات و رویکرد خود، به ابعاد مختلف حادثه بپردازد. . اما آنچه در رادیو دیدیم بیشتر شبیه نمایش قدرت و شعارهای سیاسی بود. تحلیلگران تنها تاکید کردند که اسرائیل نابود خواهد شد، یا در حمله به بیروت اشتباه کرد، یا حادثه بیروت تاثیری بر روند مقاومت نخواهد داشت. تحلیلگران دعوت شده به ایستگاه رادیویی در مورد علت حادثه بحث نکردند و زمینه آن را نیز تحلیل نکردند. نکته جالب دیگر این بود که صدا و سیما همچنان از احتمال شهادت سید حسن نصرالله خبر ندادند و اشاره ای به شهادت مستشاران ایرانی یا فرماندهان حزب الله نکردند. اما برخی مجریان و تحلیلگران از واکنش تند ایران صحبت کردند و تاکید کردند که اگر ایران به جنایت صهیونیست ها سریع پاسخ ندهد، تهران فردا مورد حمله قرار خواهد گرفت.
رویه رادیو و تلویزیون در انعکاس اخبار جنگ لبنان بار دیگر نشان داد که «جریان آزاد اطلاعات» برای صدا و سیما اهمیتی ندارد و رسانه به اصطلاح ملی تنها می خواهد اخبار مورد نظر خود را به صورت گزینشی و انتخابی ارائه کند. با پوشش تحلیلی که دوست دارد. دادن
این رویه در برخی رسانه های نزدیک به صدا و سیما و دولت در سایه نیز کاربرد دارد. کافی است به تیتر برخی از خبرگزاری های عمدتا اصولگرا نگاهی بیندازیم. همه این رسانه ها در اولین ساعات حمله از سلامت سید حسن صحبت کردند و به احتمال شهادت وی اشاره ای نکردند. این رسانه ها در جریان شهادت ابراهیم رئیسی نیز همین رویه را دنبال کردند و حتی تا آنجا پیش رفتند که رئیس جمهور فقید پس از «فرود سخت» بالگرد، سوار خودرو شده و راهی مکان امن شده است.
رویه صدا و سیما و برخی رسانه های همسو با آن در شرایطی شکل گرفته است که جریان اطلاعات با قدرتی مثال زدنی مرزها را در هم می شکند و چیزی بر مخاطب پنهان نمی ماند. همچنان که خبر حادثه ضاحیه و شهادت سید حسن نصرالله از دید حاضران پنهان نماند.