وزیر اقتصاد عبدال ناصر همماتی از دلار فرار می کند. او ممکن است دوست داشته باشد در مورد مذاکره با ایالات متحده یا سایر موارد صحبت کند. در اینجا گفته می شود که مسئله استیضاح وی اشتباه است. اما وقتی وزیر می گوید دلار از من نپرسید و از رئیس بانک مرکزی سؤال کنید ، در حالی که چند سال پیش که بانک مرکزی آماده پاسخگویی نبود ، هر ناظر خنثی می گوید دلار گران است. این ادعا دلایلی است ، اول ، یکی از ذینفعان دلار همیشه دولت ها بوده است ، از هر جناح و گروهی ، زیرا وقتی دولت ها خود دولت را اداره می کنند ، نه کشور و ملت ، دلار یکی از ساده ترین راه هاست افزایش درآمد. این دولت است.
خبرنگاران به درستی وزیر اقتصاد را در دولت می گیرند تا از زندگی ارز ملی و ارزش آن بپرسند. اما آقای وزیر مسئولیت مسئولیت را بر عهده دارد. مسئله استیضاح نه زمان و نه زخم است ، زیرا این موارد معمولاً در سطوح بالاتر حل می شوند.
دلار در کانال 2 هیچ کاری نمی کند. هنگامی که یک ترشی خریداری می کنید ، یا وقتی از آتاری خریداری می کنید و می بینید که این اولین بار است که آنها گران شده اند و بهانه آنها دلار و معیشت است ، می فهمید که مردم فقط نان و کالاهای اساسی نیستند!
مردم از Wisdom تا Macro به دنبال ارزش ارز ملی هستند. همه افراد سیگاری ، خواه آنها یک ریسندگی بخرند و چه کسانی که جعبه های جعبه ای و همه بزرگان تولید و صنعت و همه ایرانی ها هستند ، این جمله را در نظر می گیرند که “قیمت دلار به من مربوط نمی شود!” اما وزیر اقتصاد ناپسند بودن حیاط دولت را تبلیغ کرده است ، و پس از خبرنگاران درخواست می کند که چرا قیمت نجوم دلار ، وی به پاسخگویی گریخت.
تصویر فرار همماتی توسط شبکه های مجازی و نقل قول های شگفت زده شده بود ، اما این نوع قرار گرفتن در معرض دلار برای کسانی که سالها همماتی را می شناختند عجیب تر بود ، وقتی خبرنگار بعداً بود. نوبت کامل موضع عبدال ناصر همماتی ، که اکنون وزیر اقتصاد است ، هواداران خود را شگفت زده کرد.
فقط چند روز پیش بود که دوباره وزیر اقتصاد در پارلمان ، برخلاف آنچه سالها پیش بود ، گفت: “قیمت دلار 4000 دلار است.” پس از آن ، دلار دوباره در دولت چهاردهم پر شد. اظهار نظر دیروز وزیر اقتصاد ، که گفت “دلار به من مربوط نمی شود” ، باید مکمل همان مجمع مجلس باشد و نوشت: “قبلی قبلاً با دلار افزایش یافته به زمین گیر کرده بود و نوشت توییت ها و نقل قول ها اکنون ، و در وزیر اقتصاد ، عدم اطمینان وی روشن تر شده است و نمی داند ، و حتی ممکن است بداند که در ارزش ارز ملی چه می گذرد.
از همه بدتر ، دود این ناآگاهی ها در چشم هر ایرانی قرار می گیرد. سفره های کوچکتر و کوچکتر ، تولیدکنندگان و صاحبان صنایع که هر روز احتمالاً حقوق کارگران خود را تولید و پرداخت می کنند ، بیشتر و بیشتر عمق وزیر اقتصاد را می فهمند و می گویند “دلار به من مربوط نمی شود” و آقای . سایر ذینفعان دائماً چنین وضعیتی را دعا می کنند. البته ، این هنوز نتیجه جادو است و صبح دولت شما باشید!
البته دولت چهاردهم ، از ابتدا طبل های ناتراشی ها را شکست داد و آن را میراث گذشته خواند. اگرچه مشخص نیست که چرا دولتمردان ما همیشه بعد از رسیدن به قدرت ، آنچه را که به ارث برده اند درک می کنند و هیچ قدرتی برای درک آن در طول انتخابات ندارند ، اما اکنون ارزش ارز ملی اضافه شده است. وزیر اقتصاد می گوید: “چند سال طول می کشد تا تغییر ایجاد شود.” این می تواند توسط وی پذیرفته شود ، و اکنون او از او در مورد ارزش ارز ملی سؤال نمی کند ، زیرا آنها قطعاً این را میراث دولت قبلی می دانند. اما اگر بعد از چند سال یا چهار سال تغییری صورت نگیرد؟! آیا این در حیاط دولت در تاریخ 5 فوریه می گوید ، و آیا در سیستم ما ممیزی وجود دارد تا با وعده های مقامات مقابله کند یا در آن زمان ، مانند بسیاری چیزها ، آن را انکار می کند و رسانه ها را می بافتید و تحریف و منزجر می کند. آیا آنها از این بهانه های تکراری ناشی می شوند؟!
منبع: روزنامه جوان