از آنجا که بازار هنر جهانی در فروش آثار گران قیمت در حال رکود است ، خانه حراج کریستی قصد دارد یکی از برجسته ترین آثار اندی وارهول ، “صندلی بزرگ برقی” را در شهرستان نیویورک بفروشد.
Artnews گزارشی را منتشر کرده است. به گفته رسانه ها ، کار وارول ممکن است رکورد جدیدی را در بخش فروش تعیین کند.
کمی در مورد صندلی “اعدام”
“صندلی برقی بزرگ” اندی وارهول یک ساختار حجم نیست. در عوض ، یک پانل. عرض این اثر شش فوت ، در حدود 2 سانتی متر است.
این کار نشان دهنده زمانی است که محکومین با یک صندلی برقی اعدام شدند. یعنی در اواسط قرن بیستم. قیمت تخمینی کار 30 میلیون دلار پیش بینی شده است.
این کار از مجموعه شخصی راجر ماتیس و هیلدا کول ، دو هنرمند برجسته معاصر در شهر بلژیک است. این زوج که هم اکنون درگذشتند ، یکی از حامیان اصلی موزه هنرهای معاصر SMAK در بلژیک بوده اند.
افت شدید آثار هنری و رکود بازار اقتصادی
فروش تابلوهای اندی وارهول هنگامی انجام می شود که بازار جهانی هنر رو به کاهش است.
براساس گزارش سال 2 توسط Art Basel و UBS ، فروش بازار جهان در سال 2 به 1.5 میلیارد دلار کاهش یافته است. بیشتر این افت مربوط به کاهش شدید فروش آثار گران قیمت بود. فروش آثار با بیش از 5 میلیون دلار 5 درصد کاهش یافته است.
با وجود این رکود ، کریستی در تلاش است با تأکید بر پیشینه و اعتبار کلکسیونرها ، توجه خریداران را به خود جلب کند. اگر “صندلی برقی بزرگ” با قیمت تخمین زده شده خود فروخته شود ، می تواند رکورد جدیدی را در این مجموعه تعیین کند. با این حال ، رکورد قبلی برای فروش یک هیئت مدیره مشابه 1.5 میلیون دلار در سال است.
صحبت از رئیس حراج کریسترها
الکس رت (رئیس بخش هنرهای قرن بیستم و بیست و یکم در کریستی) در مصاحبه ای با Artnews گفت که مدت هاست این کار را به عنوان یکی از برجسته ترین آثار در نظر گرفته است.
وی گفت: “این کار نمونه ای ممتاز از یکی از مهمترین مجموعه های وارول است ، با موضوعی که در طول حرفه خود بارها برگردانده شده است.”
اندی وارل ؛ چهره نمادین پاپ و میراث فراتر از نقاشی
اندی وارهول ، یکی از مشهورترین هنرمندان قرن بیستم ، با استفاده از عناصر فرهنگ عامه ، تعریف جدیدی از هنر معاصر ارائه داد. او نه تنها نقاشی را دگرگون کرد ، بلکه اثری عمیق از سینما ، موسیقی و هنر مفهومی نیز به جا گذاشت. دهه های مرگ او ، میراث او هنوز در زمینه های مختلف هنری است.
وی به عنوان اصلی ترین شکل جنبش پاپ -UP دهه 1980 شناخته می شود. او با نقاشی های معروف خود از قوطی های سوپ کمپبل ، صورت مریلین مونرو و بطری های نوشیدنی کوکا -کولا محبوبیت پیدا کرد. وارهول کار خود را در دنیای تبلیغات آغاز کرد و در دهه 1980 با استفاده از تصاویر گرفته شده از رسانه های چاپی و تبلیغاتی ، مسیر جدیدی را در هنر معاصر باز کرد.
اگرچه وارول بیشتر به خاطر نقاشی های خود شناخته شده است ، اما او نیز در زمینه فیلم درگیر بود. یکی از مهمترین آثار او فیلم “امپراتوری” سال 2 است که تصویری هشت ساعته از ساختمان امپراتور ایالت نیویورک را نشان می دهد.
او به تدریج به دلیل فعالیت های خود به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد. “کارخانه” یا “کارخانه” یک فضای هنری و اجتماعی بود که میزبان مهمانی ها و مکان فیلم های او بود و بسیاری از دانشجویان و چهره های نوظهور را به خود جلب می کرد.
وارول همچنین در شکل گیری گروه موسیقی مخمل زیرزمینی و نیکو شرکت داشت و در تولید آلبوم مهم این گروه سال نقش داشت.
وی تا زمان مرگش در سال (که بعد از عمل جراحی کیسه صفرا اتفاق افتاد) به ایجاد آثار هنری ادامه داد. اگرچه آثار او به عنوان کارهای اولیه او شناخته نشده است ، اما او مجموعه هایی از جمله همکاری با ژان میشل باسکیا را ایجاد کرد.
در سال 3 ، موزه اندی وارهول افتتاح شد و به عنوان یکی از بزرگترین مؤسسات اختصاص داده شده به یک هنرمند در ایالات متحده شناخته می شود. این موزه شاید مهمترین شکل برای حفظ میراث باشد.