روزنامه جمهوری اسلامی ، در یادداشتی با عنوان “رسانه های ملی نیاز به” ، مدیریت فعلی رسانه های ملی را خوانده و از مدیریت فعلی خود انتقاد می کند ، که از مخاطب فرار کرده است.
هرکسی که ایران خیرخواه باشد ، مطمئناً نیکوکار رسانه های ملی ایران خواهد بود. این خیرخواهانه به این دلیل است که رسانه های ملی زبان کشور و ملت است و نقش زبان در کمترین میزان منافع بدن یکی از بالاترین و تأثیرگذارترین نقش ها است.
در بسیاری از کشورها ، رادیو و تلویزیون توسط دولت ها و دولت ها انحصار نمی یابد ، اما علاوه بر دولت ها و دولت ها ، افراد ، احزاب ، جمعیت و برخی از موسسات دارای رادیو و تلویزیون خاص خود هستند و از این رسانه های تأثیرگذار به عنوان بخش خصوصی استفاده می کنند.
با رادیو و تلویزیون خصوصی ، این کشورها به احتمال زیاد به مردم اطلاع می دهند و افکار عمومی را راهنمایی می کنند. در چنین شرایطی ، افرادی که دارای تنوع رادیو و تلویزیون هستند ، این فرصت را دارند که با دیدن و گوش دادن به چیزهای مختلف و جستجوی واقعیت ها در میان توده های اخبار و گزارش ها ، آنچه را دوست دارند ببینند.
در کشورهایی که رادیو و تلویزیون منحصر به فرد نیستند ، تمام موسسات رادیوتراپی می توانند به عنوان رسانه ملی در نظر گرفته شوند ، اما در کشوری مانند ایران که فقط یک موسسه رادیوتراپی وجود دارد ، عنوان “رسانه ملی” برای یک موسسه منحصر به فرد است ، و بنابراین وقتی به عنوان “رسانه ملی” می آید ، این موضوع است.
ویژگی انحصار بودن نیازهای خود را دارد که اگر رسانه های ملی در حلقه باریک مدیریت قرار بگیرند ، آفت ای از زندگی خواهد بود و اگر در سطح ملی دارای نگرش باز ، واضح و روشن باشد ، آنها به یک نعمت بزرگ برای خدمت به کشور ، ملت ، دولت و سیستم تبدیل می شوند. در حال حاضر رسانه های ملی در ایران متأسفانه تحت تأثیر یک حلقه مدیریت باریک قرار می گیرند ، بنابراین مخاطبان زیادی را از دست داده و آنها را به سمت رسانه های خارجی یا فضای مجازی سوق داده است.
عملکرد رسانه های ملی در هفته های اخیر ، که ما شاهد تغییر قابل توجهی در سیاست خارجی و تعامل منطقه ای بوده ایم ، افکار عمومی را نگران کرده و اعتراضات زیادی را برانگیخته است. مدیران رسانه های ملی وانمود می کنند که این عملکرد ناخواسته است ، اما بسیاری از کارشناسان می گویند که با تکرار چنین تخلفاتی از شبکه های مختلف نشان می دهد که این عملکرد نمی تواند سهوائی باشد.
از گزارش رسانه ای توسط مرکز تحقیقات Majlis در قانون بودجه سال ، علاوه بر 6 تریلیون دلار در بودجه عمومی ، 6 تریلیون دلار از درآمد اختصاصی دارد و ده ها هزار نفر در سازمان کار می کنند و انتظار دارند اشتباه کنند. به همین دلیل ، وضعیت رسانه های ملی باید با نگاهی عمیق در نظر گرفته شود و با یک رویکرد جدی و تعیین کننده به آن داده شود.
اوج خیرخواهی برای رسانه های ملی این است که نمایش عمیقی در مدیریت این رسانه وجود دارد. اصلاحات رسانه های ملی باید از بالاترین نقطه و به رده های پایین شروع شود ، از جمله کسانی که بر اساس جهت گیری جناحی و نه ملی به رسانه ها رسیده اند. رسانه های ملی همچنین دارای کارمندان و مدیران صالح هستند ، اما به نظر می رسد در دست دیگران است ، همان عناصری که منافع جناحی را نسبت به منافع ملی ترجیح می دهند.